Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Δευτέρα 30 Ιουνίου 2014

Μετά τις παραλίες, η σειρά των δασών !!!



 Μετά τις παραλίες, η σειρά των δασών !!!

[Δημοσιευμένο στην έντυπη έκδοση της Real News. Κυριακή 29/6/2014]

Μετά τους αιγιαλούς και την "κατάργηση" των περιοχών κατοικίας, έρχεται το τελικό "χτύπημα" και στα δάση, για τα οποία η κυβέρνηση αίρει βασικούς περιορισμούς και ανοίγει το δρόμο για να χτιστούν σύνθετες τουριστικές μονάδες, μέχρι και γήπεδα γκολφ.
 
Με τον τρόπο αυτό, ουσιαστικά "αποχαρακτηρίζονται" 33 ακίνητα συνολικής έκτασης 54.259 στρεμμάτων, που είναι χαρακτηρισμένα ως δασικά και τα οποία ήδη έχουν μεταβιβαστεί στο ΤΑΙΠΕΔ.
Μεταξύ αυτών βρίσκονται και παραλίες όπως ο Ισσός της Κέρκυρας, η Νέα Φώκαια, το Μονοδένδρι και το Ποσείδι στη Χαλκιδική, αλλά και η Ελαφόνησος καθώς επίσης και δασικά ακίνητα στην Ρόδο, στο Σούλι Θεσπρωτίας, στη Βυτίνα, στη Βεγορίτιδα και αλλού. Επίσης ξεμπλοκάρει η πώληση των ακινήτων ιαματικού τουρισμού σε Θερμοπύλες και Αιδηψό.
Οι νέες ρυθμίσεις αποτελούν μνημονιακή υποχρέωση και περιλαμβάνονται στο νέο νομοσχέδιο το οποίο, θα πρέπει να καταθέσει έως το τέλος Ιουνίου, το υπουργείο Περιβάλλοντος.

Με το νομοσχέδιο αυτό κλείνει και το τρίπτυχο των νέων ρυθμίσεων που απαιτεί η Τρόικα προκειμένου να ξεκαθαριστεί και να απεμπλακεί από κάθε "εμπόδιο", η ακίνητη περιουσία του δημοσίου που προορίζεται για πώληση. Προηγήθηκε το νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών για τους αιγιαλούς που προκάλεσε σωρεία αντιδράσεων και μόλις πριν λίγες ημέρες, το νομοσχέδιο του ΥΠΕΚΑ για τη χωροταξία που έφερε τα πάνω - κάτω σε ότι αφορά στις χρήσεις γης.

Με τις τελικές ρυθμίσεις για τα δάση, δίνεται η δυνατότητα μακροχρόνιας επέμβασης σε δασικές εκτάσεις για την δημιουργία ή επέκταση μεγάλων και σύνθετων τουριστικών μονάδων που συμπεριλαμβάνουν χρήσεις ιαματικού τουρισμού, χιονοδρομικών κέντρων, γκολφ, condo hotels κλπ..
Ο επενδυτής θα έχει την υποχρέωση να προχωρήσει με ιδίους πόρους σε αναδάσωση ίσης τουλάχιστον έκτασης με αυτή που χρησιμοποίησε για την τουριστική χρήση, εντός της παραχωρηθείσας έκτασης ή σε άλλη περιοχή.
Σύμφωνα με το αρχικό κείμενο, δίνεται δικαίωμα δόμησης έως και του 20% της έκτασης εάν μάλιστα συμπεριλαμβάνονται και αθλητικές χρήσεις, όπως γκολφ κι αν η έκταση είναι μεγαλύτερη των 3.000 στρ. Σε αντίθετη περίπτωση, μπορεί να χτιστεί το 10% της έκτασης. Ο συντελεστής δόμησης δεν μπορεί να υπερβαίνει το 0,05. Οι όροι δόμησης πάντως ενδέχεται να αλλάξουν.
 
Παράλληλα, οι επενδύσεις αυτές λαμβάνουν δικαίωμα κατασκευής, εντός δασικών εκτάσεων και όλων των απαραίτητων έργων υποδομής και πρόσβασης που θα διαθέτουν, όπως δρόμοι, τελεφερίκ, τηλεσκί κλπ.
 
Επιπλέον, γήπεδα και αθλητικοί χώροι, εκπαιδευτήρια με σύνοδες εγκαταστάσεις, νοσοκομεία και θεραπευτήρια, θα μπορούν να κατασκευαστούν σε δημόσιες χορτολιβαδικές και βραχώδεις εκτάσεις. Το ίδιο και οι χώροι αποθήκευσης και επεξεργασίας αποβλήτων, οι ιεροί ναοί και οι μονές, τα νεκροταφεία και οι φυλακές, κέντρα υποδοχής μεταναστών κλπ.
Επιτρέπεται ακόμη η εγκατάσταση πάρκου κεραιών, πομπών, αναμεταδοτών κι άλλων συναφών εγκαταστάσεων χωρίς να επιβάλλεται υποχρέωση αναδάσωσης και καταβολής οικονομικού ανταλλάγματος στο δημόσιο.
Από τις ίδιες υποχρεώσεις απαλλάσσονται κι όλα τα μεγάλα, δημόσια οδικά και σιδηροδρομικά έργα καθώς και τα αεροδρόμια, τα οποία επίσης μπορούν να γίνουν σε δασικές εκτάσεις. Η ρύθμιση αυτή αποκτά ιδιαίτερη σημασία για περιπτώσεις όπως η επέκταση της Περιφερειακής Υμηττού.
Πράσινο φως για εγκατάσταση εντός δασών παίρνουν επίσης οι βιομηχανίες ξύλου,
αλλά και τα τυροκομεία, ελαιοτριβεία, σφαγεία, υδατοκαλλιέργειες ενώ δίνεται δυνατότητα διέλευσης αγωγών νερού για τις εταιρείες εμφιάλωσης. Διευκολύνονται ακόμη μικρές επενδύσεις στη μελισσοκομία, ενώ για πρώτη φορά δίνεται η δυνατότητα να υπάρχουν εκτός από κρατικά και ιδιωτικά δασικά φυτώρια
 
Με το νομοσχέδιο, προβλέπεται ακόμη η δυνατότητα του δημοσίου να προχωρήσει και σε διαγωνισμούς για την παραχώρηση σε ιδιώτες των εγκαταλελειμμένων κτιρίων που βρίσκονται σε δασικές περιοχές. Πρόκειται για βιομηχανικές και τουριστικές μονάδες και για παλιές στρατιωτικές εγκαταστάσεις, όπως πολυβολεία, αποθήκες κλπ.
 
ΕΞΟΡΥΞΕΙΣ
Με τις νέες ρυθμίσεις, διευκολύνονται ακόμη επενδύσεις σε μεταλλευτικές εξορύξεις και λατομεία εντός δασών και δασικών εκτάσεων. Μάλιστα, οι επενδύσεις αυτές απαλλάσσονται από την υποχρέωση να αποκαταστήσουν το φυσικό τοπίο και τη βλάστηση, σε περίπτωση που η Δασική Υπηρεσία κρίνει ότι αυτή είναι "ιδιαίτερα δυσχερής". Σε μια τέτοια εξέλιξη, θα πρέπει να αναδασωθεί πενταπλάσια έκταση σε άλλη περιοχή.
Μια ιδιαίτερα χαρακτηριστική περίπτωση που προβλέπει το νέο σχέδιο νόμου είναι η απλοποίηση των διαδικασιών αδειοδότησης για την έρευνα και τις σκαπτικές εργασίες για την ανεύρεση θησαυρών εντός δασών και δασικών εκτάσεων.
 
Πάντως, προϋπόθεση για την υλοποίηση των επενδύσεων σε δασικές εκτάσεις είναι η έκταση να μην βρίσκεται στη πρώτη ζώνη προστασίας, σε αναδασωτέες ή προστατευόμενες περιοχές εκτός κι αν αυτό προβλέπεται από τα σχέδια διαχείρισης των περιοχών αυτών. Να σημειωθεί πάντως ότι αυτή τη στιγμή δεν υφίστανται σχέδια διαχείρισης για τις αναδασωτέες περιοχές.
 
 
ΛΙΣΤΑ ΤΑΙΠΕΔ
 
Στο σφυρί βγάζει το ΤΑΙΠΕΔ συνολικά 33 δασικά ακίνητα σε όλη τη χώρα. Η αρχή έγινε ήδη με τα 158 στρ. της Αγίας Τριάδας στη Θεσσαλονίκη, που βρίσκονται σε δασική περιοχή ο διαγωνισμός για τα οποία βρίσκεται σε εξέλιξη.

Στη λίστα βρίσκονται ακόμη οι παραλίες Ποσείδι, Μονοδένδρι και Νέας Φώκαιας στη Χαλκιδική, οι παραλίες Καλλιθέας, Καλάθου και Κουκούμια στη Ροδο, ο Ισσός της Κέρκυρας, οι Κουκουναριές (Ξενία) στη Σκιάθο, η Μπούκα της Μεσσήνης, οι Αμμόλοφοι και ο Ακροπόταμος στη Καβάλα, το Σαρακήνικο της Ελαφονήσου, το Χασομέρι Θεσπρωτίας, το Ασπροχόρτι της Σάμου, και η Μακριά Ράχη στη Ροδόπη, οι οποίες έχουν χαρακτηριστεί δασικές περιοχές.

Στη λίστα βρίσκονται και ορεινά δασικά ακίνητα. Στη Ρόδο μεταβιβάστηκαν συνολικά 39.826 στρέμματα στις περιοχές Προφήτης Ηλίας, Απόλλωνας, Νέα Σάλακος και Λάρδος. Στην περιοχή Αγίου Αθανασίου Βεγορίτιδας, στη Φλώρινα πωλούνται 1.286 στρ.,  στην Αγία Κυριακή Σουλίου 2.500 στρ. και 2.321 στρ. στο Θέμελο της Πάργας. Μικρότερα σε έκταση ορεινά, δασικά ακίνητα πωλούνται στην Καμπέα Βυτίνας, στη Δαύλεια Βοιωτίας, στον Ισθμό της Κορίνθου, στην Πούντα Ζέζα Λαυρίου, στο Πλατύστομο Μακρακώμης, στη Βούλιαστα Δωδώνης και στο Σκρήκα Κοζάνης. Στη λίστα ΤΑΙΠΕΔ, εντάσσονται ακόμη τα χαρακτηρισμένα ως δασικά ακίνητα στις Θερμοπύλες και την Αιδηψό.

 Μετά τους αιγιαλούς και την "κατάργηση" των περιοχών κατοικίας, έρχεται το τελικό "χτύπημα" και στα δάση, για τα οποία η κυβέρνηση αίρει βασικούς περιορισμούς και ανοίγει το δρόμο για να χτιστούν σύνθετες τουριστικές μονάδες, μέχρι και γήπεδα γκολφ.
Με τον τρόπο αυτό, ουσιαστικά "αποχαρακτηρίζονται" 33 ακίνητα συνολικής έκτασης 54.259 στρεμμάτων, που είναι χαρακτηρισμένα ως δασικά και τα οποία ήδη έχουν μεταβιβαστεί στο ΤΑΙΠΕΔ.
Μεταξύ αυτών βρίσκονται και παραλίες όπως ο Ισσός της Κέρκυρας, η Νέα Φώκαια, το Μονοδένδρι και το Ποσείδι στη Χαλκιδική, αλλά και η Ελαφόνησος καθώς επίσης και δασικά ακίνητα στην Ρόδο, στο Σούλι Θεσπρωτίας, στη Βυτίνα, στη Βεγορίτιδα και αλλού. Επίσης ξεμπλοκάρει η πώληση των ακινήτων ιαματικού τουρισμού σε Θερμοπύλες και Αιδηψό.
Οι νέες ρυθμίσεις αποτελούν μνημονιακή υποχρέωση και περιλαμβάνονται στο νέο νομοσχέδιο το οποίο, θα πρέπει να καταθέσει έως το τέλος Ιουνίου, το υπουργείο Περιβάλλοντος.
Με το νομοσχέδιο αυτό κλείνει και το τρίπτυχο των νέων ρυθμίσεων που απαιτεί η Τρόικα προκειμένου να ξεκαθαριστεί και να απεμπλακεί από κάθε "εμπόδιο", η ακίνητη περιουσία του δημοσίου που προορίζεται για πώληση. Προηγήθηκε το νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών για τους αιγιαλούς που προκάλεσε σωρεία αντιδράσεων και μόλις πριν λίγες ημέρες, το νομοσχέδιο του ΥΠΕΚΑ για τη χωροταξία που έφερε τα πάνω - κάτω σε ότι αφορά στις χρήσεις γης.
Με τις τελικές ρυθμίσεις για τα δάση, δίνεται η δυνατότητα μακροχρόνιας επέμβασης σε δασικές εκτάσεις για την δημιουργία ή επέκταση μεγάλων και σύνθετων τουριστικών μονάδων που συμπεριλαμβάνουν χρήσεις ιαματικού τουρισμού, χιονοδρομικών κέντρων, γκολφ, condo hotels κλπ..
Ο επενδυτής θα έχει την υποχρέωση να προχωρήσει με ιδίους πόρους σε αναδάσωση ίσης τουλάχιστον έκτασης με αυτή που χρησιμοποίησε για την τουριστική χρήση, εντός της παραχωρηθείσας έκτασης ή σε άλλη περιοχή.
Σύμφωνα με το αρχικό κείμενο, δίνεται δικαίωμα δόμησης έως και του 20% της έκτασης εάν μάλιστα συμπεριλαμβάνονται και αθλητικές χρήσεις, όπως γκολφ κι αν η έκταση είναι μεγαλύτερη των 3.000 στρ. Σε αντίθετη περίπτωση, μπορεί να χτιστεί το 10% της έκτασης. Ο συντελεστής δόμησης δεν μπορεί να υπερβαίνει το 0,05. Οι όροι δόμησης πάντως ενδέχεται να αλλάξουν.
Παράλληλα, οι επενδύσεις αυτές λαμβάνουν δικαίωμα κατασκευής, εντός δασικών εκτάσεων και όλων των απαραίτητων έργων υποδομής και πρόσβασης που θα διαθέτουν, όπως δρόμοι, τελεφερίκ, τηλεσκί κλπ.
Επιπλέον, γήπεδα και αθλητικοί χώροι, εκπαιδευτήρια με σύνοδες εγκαταστάσεις, νοσοκομεία και θεραπευτήρια, θα μπορούν να κατασκευαστούν σε δημόσιες χορτολιβαδικές και βραχώδεις εκτάσεις. Το ίδιο και οι χώροι αποθήκευσης και επεξεργασίας αποβλήτων, οι ιεροί ναοί και οι μονές, τα νεκροταφεία και οι φυλακές, κέντρα υποδοχής μεταναστών κλπ.
Επιτρέπεται ακόμη η εγκατάσταση πάρκου κεραιών, πομπών, αναμεταδοτών κι άλλων συναφών εγκαταστάσεων χωρίς να επιβάλλεται υποχρέωση αναδάσωσης και καταβολής οικονομικού ανταλλάγματος στο δημόσιο.
Από τις ίδιες υποχρεώσεις απαλλάσσονται κι όλα τα μεγάλα, δημόσια οδικά και σιδηροδρομικά έργα καθώς και τα αεροδρόμια, τα οποία επίσης μπορούν να γίνουν σε δασικές εκτάσεις. Η ρύθμιση αυτή αποκτά ιδιαίτερη σημασία για περιπτώσεις όπως η επέκταση της Περιφερειακής Υμηττού.
Πράσινο φως για εγκατάσταση εντός δασών παίρνουν επίσης οι βιομηχανίες ξύλου,
αλλά και τα τυροκομεία, ελαιοτριβεία, σφαγεία, υδατοκαλλιέργειες ενώ δίνεται δυνατότητα διέλευσης αγωγών νερού για τις εταιρείες εμφιάλωσης. Διευκολύνονται ακόμη μικρές επενδύσεις στη μελισσοκομία, ενώ για πρώτη φορά δίνεται η δυνατότητα να υπάρχουν εκτός από κρατικά και ιδιωτικά δασικά φυτώρια
Με το νομοσχέδιο, προβλέπεται ακόμη η δυνατότητα του δημοσίου να προχωρήσει και σε διαγωνισμούς για την παραχώρηση σε ιδιώτες των εγκαταλελειμμένων κτιρίων που βρίσκονται σε δασικές περιοχές. Πρόκειται για βιομηχανικές και τουριστικές μονάδες και για παλιές στρατιωτικές εγκαταστάσεις, όπως πολυβολεία, αποθήκες κλπ.
ΕΞΟΡΥΞΕΙΣ
Με τις νέες ρυθμίσεις, διευκολύνονται ακόμη επενδύσεις σε μεταλλευτικές εξορύξεις και λατομεία εντός δασών και δασικών εκτάσεων. Μάλιστα, οι επενδύσεις αυτές απαλλάσσονται από την υποχρέωση να αποκαταστήσουν το φυσικό τοπίο και τη βλάστηση, σε περίπτωση που η Δασική Υπηρεσία κρίνει ότι αυτή είναι "ιδιαίτερα δυσχερής". Σε μια τέτοια εξέλιξη, θα πρέπει να αναδασωθεί πενταπλάσια έκταση σε άλλη περιοχή.
Μια ιδιαίτερα χαρακτηριστική περίπτωση που προβλέπει το νέο σχέδιο νόμου είναι η απλοποίηση των διαδικασιών αδειοδότησης για την έρευνα και τις σκαπτικές εργασίες για την ανεύρεση θησαυρών εντός δασών και δασικών εκτάσεων.
Πάντως, προϋπόθεση για την υλοποίηση των επενδύσεων σε δασικές εκτάσεις είναι η έκταση να μην βρίσκεται στη πρώτη ζώνη προστασίας, σε αναδασωτέες ή προστατευόμενες περιοχές εκτός κι αν αυτό προβλέπεται από τα σχέδια διαχείρισης των περιοχών αυτών. Να σημειωθεί πάντως ότι αυτή τη στιγμή δεν υφίστανται σχέδια διαχείρισης για τις αναδασωτέες περιοχές.

ΛΙΣΤΑ ΤΑΙΠΕΔ

Στο σφυρί βγάζει το ΤΑΙΠΕΔ συνολικά 33 δασικά ακίνητα σε όλη τη χώρα. Η αρχή έγινε ήδη με τα 158 στρ. της Αγίας Τριάδας στη Θεσσαλονίκη, που βρίσκονται σε δασική περιοχή ο διαγωνισμός για τα οποία βρίσκεται σε εξέλιξη.
Στη λίστα βρίσκονται ακόμη οι παραλίες Ποσείδι, Μονοδένδρι και Νέας Φώκαιας στη Χαλκιδική, οι παραλίες Καλλιθέας, Καλάθου και Κουκούμια στη Ροδο, ο Ισσός της Κέρκυρας, οι Κουκουναριές (Ξενία) στη Σκιάθο, η Μπούκα της Μεσσήνης, οι Αμμόλοφοι και ο Ακροπόταμος στη Καβάλα, το Σαρακήνικο της Ελαφονήσου, το Χασομέρι Θεσπρωτίας, το Ασπροχόρτι της Σάμου, και η Μακριά Ράχη στη Ροδόπη, οι οποίες έχουν χαρακτηριστεί δασικές περιοχές.
Στη λίστα βρίσκονται και ορεινά δασικά ακίνητα. Στη Ρόδο μεταβιβάστηκαν συνολικά 39.826 στρέμματα στις περιοχές Προφήτης Ηλίας, Απόλλωνας, Νέα Σάλακος και Λάρδος. Στην περιοχή Αγίου Αθανασίου Βεγορίτιδας, στη Φλώρινα πωλούνται 1.286 στρ., στην Αγία Κυριακή Σουλίου 2.500 στρ. και 2.321 στρ. στο Θέμελο της Πάργας. Μικρότερα σε έκταση ορεινά, δασικά ακίνητα πωλούνται στην Καμπέα Βυτίνας, στη Δαύλεια Βοιωτίας, στον Ισθμό της Κορίνθου, στην Πούντα Ζέζα Λαυρίου, στο Πλατύστομο Μακρακώμης, στη Βούλιαστα Δωδώνης και στο Σκρήκα Κοζάνης. Στη λίστα ΤΑΙΠΕΔ, εντάσσονται ακόμη τα χαρακτηρισμένα ως δασικά ακίνητα στις Θερμοπύλες και την Αιδηψό.

Ολι Ρεν: Θυσιάσαμε την Ελλάδα για να σωθούν οι υπόλοιποι!

 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ωμή, κυνική και σοκαριστική η ομολογία του επιτρόπου Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων και αντιπροέδρου της Κομισιόν Ολι Ρεν, αργά το βράδυ της Δευτέρας. 
Απευθυνόμενος στους ευρωβουλευτές που απαρτίζουν τη διερευνητική επιτροπή του ευρωκοινοβουλίου για τον ρόλο της τρόικας στις χώρες που έχουν τεθεί υπό μνημονιακό καθεστώς, ο Φινλανδός κομισάριος τους είπε ουσιαστικά ότι η ΕΕ προτίμησε να θυσιάσει την Ελλάδα για να σώσει άλλα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης και πάνω απ' όλα για να διασώσει τις ευρωπαϊκές τράπεζες!
Τι ακριβώς είπε ο Ολι Ρεν; «Στο ξεκίνημα της κρίσης, την άνοιξη του 2010 και κάποιο διάστημα μετά, αν είχε άμεσα αναδιαρθρωθεί το ελληνικό χρέος, θα αντιμετωπίζαμε δραματικές συνέπειες μετάδοσης τόσο σε άλλα κράτη - μέλη όσο και μέσω του τραπεζικού διαύλου στην Ευρώπη», δήλωσε επί λέξει. Θα υπήρχαν λοιπόν «δραματικές συνέπειες μετάδοσης», λέει ο Ρεν, αν γινόταν «κούρεμα» του ελληνικού δημόσιου χρέους την άνοιξη του 2010. Χρησιμοποιεί, πέρα από τις επιπτώσεις «σε άλλα κράτη - μέλη» και μια έκφραση κατ' ουσίαν ακατάληπτη από τον μη επαΐοντα αναγνώστη: «μέσω του τραπεζικού διαύλου στην Ευρώπη». Τι ακριβώς εννοεί ο επίτροπος Οικονομικών της Κομισιόν; Ο ίδιος φυσικά προτιμάει να το αφήσει απροσδιόριστο. Εμείς όμως δεν έχουμε κανέναν λόγο να μη διευκρινίσουμε αυτό που ο ίδιος αποφεύγει να εξηγήσει. Το ζήτημα είναι απλούστατο: αν γινόταν κούρεμα των ελληνικών κρατικών ομολόγων την άνοιξη του 2010, το κόστος θα το πλήρωναν κυρίως οι ευρωπαϊκές τράπεζες!
Ενώ με το μνημόνιο που επέβαλαν οι Γερμανοί στη χώρα μας και με τη μετάθεση του «κουρέματος» δύο χρόνια αργότερα, σχεδόν όλο το κόστος το πλήρωσαν αποκλειστικά οι Ελληνες! Βάσει των στοιχείων της «τράπεζας των τραπεζών», από τα 300 δισεκατομμύρια ευρώ που ανερχόταν το δημόσιο χρέος της Ελλάδας στις 31 Δεκεμβρίου 2009, τα 184 δισεκατομμύρια τα χρωστούσε σε ξένες τράπεζες, σχεδόν αποκλειστικά ευρωπαϊκές και όλες ιδιωτικές!
Τότε δεν υπήρχαν καθόλου ελληνικά κρατικά χρέη προς άλλα κράτη, προς το ΔΝΤ, προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Δεν υπήρχαν δηλαδή δανειστές της χώρας μας που να αποκλείεται εκ προοιμίου να κουρευτούν τα δάνεια που μας είχαν δώσει. Αυτό πρακτικά σήμαινε ότι οι ευρωπαϊκές ιδιωτικές τράπεζες, αν υποθέσουμε ότι γινόταν ένα «κούρεμα» της τάξης του 50% το 2010, θα έχαναν περίπου 90 δισεκατομμύρια ευρώ! Αντιθέτως, με το μνημόνιο που μας επιβλήθηκε και με τα δάνεια που μας έδωσαν υποτίθεται για να σωθεί η Ελλάδα, στην πραγματικότητα πληρώθηκαν στο ακέραιο όλα τα ελληνικά κρατικά ομόλογα που κατείχαν οι ευρωπαϊκές ιδιωτικές τράπεζες και έληγαν ως το 2012.
Τα υπόλοιπα ελληνικά ομόλογα, μεγαλύτερης διάρκειας, τα ξεφορτώθηκαν οι ευρωπαϊκές ιδιωτικές τράπεζες πουλώντας τα στη δευτερογενή αγορά στην ΕΚΤ, με πολύ περιορισμένες απώλειες. Ετσι... «κρατικοποιήθηκε» σχεδόν όλο το ελληνικό δημόσιο χρέος στο εξωτερικό, αφού πλέον χρωστάμε ως χώρα σχεδόν μόνο στα κράτη της Ευρωζώνης, στην ΕΚΤ και στο ΔΝΤ, όπου όλα τα ομόλογα που λήγουν πληρώνονται στο 100% της ονομαστικής αξίας τους! Οταν ολοκληρώθηκε ουσιαστικά αυτός ο κύκλος της «κρατικοποίησης» σε διεθνές επίπεδο του ελληνικού δημόσιου χρέους, έλαβε χώρα το 2012 το διαβόητο «κούρεμα». Τότε όμως, με την προαναφερθείσα μεθόδευση των Ευρωπαίων, σχεδόν όλα τα ελληνικά κρατικά ομόλογα που μπορούσαν να «κουρευτούν» βρίσκονταν στα χέρια των... ελληνικών ασφαλιστικών ταμείων, των ελληνικών ιδιωτικών τραπεζών, των Ελλήνων μικροομολογιούχων, των ελληνικών πανεπιστημίων, των ελληνικών νοσοκομείων!
Οι Ελληνες λοιπόν κουρεύτηκαν «γουλί», οι Ευρωπαίοι καθόλου! Υπάρχει και άλλη μεγαλύτερη τραγωδία. Αν το ελληνικό δημόσιο χρέος «κουρευόταν» π.χ. κατά 50% το 2010, τότε τα 300 δισ. ευρώ του χρέους θα γίνονταν 150, επειδή δεν υπήρχαν ελληνικά κρατικά ομόλογα στα χέρια κρατών ή διεθνών οργανισμών (ΕΚΤ, ΔΝΤ) που εξ ορισμού δεν κουρεύονται.
Η Ελλάδα τότε όντως θα είχε σωθεί! Με το «κούρεμα» όμως του 2012, όταν το δημόσιο χρέος της Ελλάδας στο εξωτερικό είχε «κρατικοποιηθεί» με δάνεια που είχαν φορτώσει στο ελληνικό κράτος, τα 300 δισ. ευρώ του χρέους της χώρας μας του 2009 έγιναν 330 το 2010 και 355 δισ. ευρώ το 2012 και στη συνέχεια, μετά το «κούρεμά» τους κατά 53% έγιναν... 321 δισ. ευρώ το 2013! «Μάγοι» οι Ευρωπαίοι: «κούρεψαν» κατά 53% τα 300 δισ. και τα έκαναν... 321! Η μαθηματική επιστήμη παραδίνεται στη μεγαλοφυΐα τους!

Στη Wall Street Journal

Επίσης, σε συνέντευξή του στην Wall Street Journal ο απερχόμενος επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων της ΕΕ, ανέλυσε τις τρεις επικίνδυνες στιγμές της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους.
Όπως αναφέρει ο Όλι Ρεν οι κυβερνήσεις της Ευρωζώνης έχασαν δύο πολύτιμα χρόνια για να δημιουργήσουν ένα ισχυρό ταμείο διάσωσης που θα αντιμετώπιζε την κρίση χρέους της, αναγκάζοντας την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να παρέμβει για να σώσει το ευρώ.
Οι πιο επικίνδυνες στιγμές κατά τον κ. Ρεν ήταν: Η  αποτυχία του πρώτου προγράμματος διάσωσης της Ελλάδας να δημιουργήσει εμπιστοσύνη στην αγορά, η αναταραχή στις αγορές το Φθινόπωρο του 2011 και τον Ιούνιο του 2012, όταν η Ευρωζώνη έφθασε πολύ κοντά στη διάσπασή της. «Υπήρχε συχνά μία αίσθηση ότι φτάναμε στον πάτο- και μετά φθάναμε σε άλλο πάτο» δήλωσε.
Τον Μάιο του 2010, οι πολιτικοί θεωρούσαν ότι το ελληνικό πρόγραμμα διάσωσης θα ηρεμούσε τις αναστατωμένες χρηματοπιστωτικές αγορές, σημείωσε ο κ. Ρεν, προσθέτοντας: «Ναι, είχαμε κάποια σταθερότητα στην αναταραχή των αγορών- για μια ημέρα». Η συνέχιση της αναταραχής ανάγκασε τις κυβερνήσεις να συμφωνήσουν μόλις λίγες ημέρες αργότερα κατ' αρχήν στη δημιουργία ταμείων διάσωσης της Ευρωζώνης.
Ωστόσο, συνέχισε ο κ. Ρεν, η σχετική σταθερότητα, που κερδήθηκε με τα ταμεία διάσωσης, υπονομεύθηκε από τη συμφωνία που έκαναν τον Οκτώβριο του 2010 η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ και ο Γάλλος Πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί.
Οι δύο ηγέτες συμφώνησαν ότι το νέο μόνιμο ταμείο διάσωσης που βρισκόταν στο τραπέζι των συζητήσεων θα προηγείτο όσον αφορά την αποπληρωμή του έναντι των ιδιωτών επενδυτών σε κάθε περίπτωση αναδιάρθρωσης κρατικού χρέους.
Αυτή η «ηλίθια συμφωνία» που τρόμαξε τους ιδιώτες επενδυτές, «ήταν το τελευταίο καρφί στο φέρετρο της Ιρλανδίας» πρόσθεσε ο κ. Ρεν. Τα επιτόκια δανεισμού του ιρλανδικού δημοσίου εκτοξεύθηκαν πάνω από το 7% και η διάσωση της χώρας έγινε αναπόφευκτη.
Στη σύνολο κορυφής της ομάδας των «20» στις Κάννες, είχαν ενταθεί οι ήδη σοβαρές πιέσεις στις αγορές, εξ αιτίας ανησυχιών σχετικά με την ικανότητα της Ιταλίας να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις και αφού ο τότε Έλληνας πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, είχε εξαγγείλει ένα δημοψήφισμα για τη συμμετοχή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, αναφέρει η εφημερίδα. Ο Αμερικανός Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα κάλεσε τους Ευρωπαίους ηγέτες σε διαβουλεύσεις «ως εργαζόμενος μίας κοινότητας ή ως δάσκαλος δημοτικού σχολείου… με έναν πολύ επιδέξιο τρόπο» δήλωσε ο κ. Ρεν.
Τον Ιούνιο του 2012, είπε ο επίτροπος, «ήταν πολύ κοντά ο κίνδυνος διάσπασης του ευρώ». Η Ελλάδα βρισκόταν στην αγωνία των δεύτερων εκλογών της σε διάστημα μικρότερο του διμήνου, με ανησυχίες ότι το αποτέλεσμα θα μπορούσε να προκαλέσει «σημαντική ανάληψη καταθέσεων που θα οδηγούσε σε ανεξέλεγκτη αστάθεια των χρηματοπιστωτικών αγορών». Ένας επιπλέον παράγοντας που προκαλούσε αβεβαιότητα ήταν η ασαφής θέση της Γερμανίας σχετικά με το πόσο ισχυρά θα υπερασπιζόταν τη συνέχιση της συμμετοχής της Ελλάδας στο ευρώ.
Η δημιουργία του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας και άλλες συμφωνίες, μαζί με τις δράσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για τη στήριξη της δέσμευσης που έκανε ο πρόεδρός της Μάριο Ντράγκι τον Ιούλιο (του 2012) ότι «θα κάνει ότι χρειασθεί για να διατηρηθεί το ευρώ» βοήθησε στην ύφεση της κρίσης. Ο κ. Ρεν σημείωσε ότι θα ήταν καλύτερα να είχε συμφωνήσει η Ευρωζώνη το 2010 για το «μεγάλο μπαζούκα» -με «κοινές και αρκετές» εγγυήσεις από όλες τις χώρες- των οικονομικών διασώσεων. «Με την έννοια αυτή, χάσαμε δύο πολύτιμα χρόνια στην αντιμετώπιση της κρίσης και μετά έπρεπε να παρέμβει η ΕΚΤ, επειδή δεν υπήρχε αξιόπιστο οικονομικό τείχος προστασίας» πρόσθεσε ο επίτροπος. Ο ίδιος τόνισε ότι ο τρόπος διακυβέρνησης της Ευρωζώνης, όπου απαιτείται συμφωνία των 18 χωρών, σημαίνει ότι αυτή «καταλήγει πιο συχνά σε δεύτερες καλύτερες επιλογές» σε σχέση με τις ΗΠΑ, «όπου μπορούν να εφαρμοσθούν ευκολότερα οι πρώτες καλύτερες οικονομικά μέθοδοι».
Ο πρώην πρωθυπουργός της Φινλανδίας Γίρκι Κατάινεν θα αναλάβει τη θέση του επιτρόπου Οικονομικών Υποθέσεων, τουλάχιστον έως ότου αναλάβει τα καθήκοντά της η νέα Ευρωπαϊκή Επιτροπή, πιθανόν τον Νοέμβριο.

Η αναγέννηση του σοσιαλιστικού χώρου δεν μπορεί να αναζητείται σε μορφώματα "κορυφής" και δανεικά ονόματα.


 

Του Χάρη Τσιόκα 


Αναμφισβήτητα ο σοσιαλιστικός χώρος, η δημοκρατική παράταξη, δηλαδή το κίνημα, με απόδειξη και την τρίτη εκλογική καταγραφή, βρίσκεται σ ένα κρίσιμο σταυροδρόμι! Οι δυνάμεις του είναι διάσπαρτες ! Αποτυπώνουν την κοινωνική ρευστότητα, δείγμα της πολιτικής αλλά και κοινωνικής απόγνωσης για την κρίση ταυτότητας, περιεχομένου αλλά και στρατηγικής, που αντιμετωπίζει το κίνημα, προκειμένου να εκφράσει ένα σχέδιο εξόδου από την κοινωνική οικονομική και πολιτική κρίση με προοδευτικό πρόσημο ! 
Ο κύκλος του «συντηρητικού συμβιβασμού» που προέκυψε με την κυβέρνηση Σαμαρά, πολλαπλασίασε τις επιπτώσεις της κρίσης, μεγέθυνε το χρέος, συρρίκνωσε την παραγωγική βάση, διεύρυνε το χάσμα των άνισων κατανομών ανάμεσα στους συντελεστές που διαχειρίζονται την κρίση, αποδιάρθρωσε το κοινωνικό κράτος και παραχώρησε δημοκρατικά πλεονεκτήματα στην οικονομική εξουσία! 
Η «πολιτική, κοινωνική και αναπτυξιακή ανάγκη» κινούνται σε ασύμβατες τροχιές και αυτό γεννά αστάθεια! Απομείωση της διαπραγματευτικής ικανότητας, αφού δίνει την δυνατότητα στην άλλη πλευρά των διαπραγματευτών να εγείρουν μεγαλύτερες αξιώσεις “παραχωρήσεων” …υποχρεώσεων και υποθηκεύσεως, μετατρέποντας τη χώρα σε αποικία χρέους! 
Το ελληνικό παραγωγικό και οικονομικό μοντέλο, δείχνει να απομακρύνεται από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο! Παρά την προπαγάνδα περί κίνδυνου να εξελιχθεί η χώρα σε.. Αργεντινή, αν επικρατήσουν άλλες πολιτικές συμμαχίες, η χώρα δείχνει να «αγκομαχά» ακόμα και σε.. συγκρίσεις με βαλκανικές χώρες που πρόσφατα εντάθηκαν στην ΕΕ! 
Τα προηγούμενα καθιστούν πλέον φανερό ότι το πρόβλημα του κινήματος δεν μπορεί να είναι ένα «μικρό» συνέδριο, «συμβιβασμών», ανάμεσα σε στελέχη όπου η «διαφωνία» μπορεί να οριοθετείται μέχρι το σημείο όπου δεν θίγεται η επιλογή της συνεργασίας με τη ΝΔ και κατ επέκταση το πολιτικό σχέδιο που επιχειρείται! 
Οι εκλογές και στις τρεις εκδοχές έδειξαν ότι η εκλογική βάση του κινήματος δεν ικανοποιείται με τα στερεότυπα που εκχωρούν το δικαίωμα της συνέχισης του «συντηρητικού συμβιβασμού διακυβέρνησης» και σε αντίκρισμα «γίνεται ανεκτό» το δικαίωμα σε μειοψηφίες στελεχών να παρεμβαίνουν διορθωτικά, όχι όμως για αλλαγές πολιτικών αλλά για «καλλίτερες» κυβερνητικές διαχειρίσεις! 
Η διασπορά κομματικά-όχι πολιτικά- των δυνάμεων του κινήματος και της κοινωνίας είναι προφανές ότι καταγράφει την αγωνία αναζήτησης ενός σχεδίου εξόδου με προοδευτικό πρόσημο, που θα αντιπαρατίθεται στην νεοφιλελεύθερη επέλαση! 
Αυτό έγινε εκλογικά εμφανές, αφού ανεξαρτήτως της κομματικής επιλογής- «στάσης»- στις εκλογές, οι πολίτες έδειξαν ότι αναζητούν την ανάταξη του προοδευτικού κινήματος με πολιτική αυτονομία και με κατεύθυνση να συμβάλει σε μια διαφορετική, προοδευτική προγραμματική σύγκληση. Μια σύγκληση που θα στηρίζεται σ ένα διαφορετικό, πλειοψηφικό μπλοκ παραγωγικών, κοινωνικών και πολιτικών συμμαχιών! 
Το αίτημα της «βάσης» αποτυπώνεται πολιτικά και ως διάθεση για δίκαιο επιμερισμό ευκαιριών και κίνδυνων από το σχέδιο εξόδου! Ζητείται η ανάταξη της χώρας να συμβαδίζει με αυτή της οικονομίας, της κοινωνίας και της παραγωγικής βάσης ταυτόχρονα! 
Με αυτή την έννοια γίνεται κατανοητό πως η ανάταξη του κινήματος μπορεί να γίνει μόνο αν υπηρετεί με αξιόπιστο τρόπο αυτή την επιδίωξη! Αν το ζητούμενο γίνει η επανάκτηση πρωτοβουλιών που στόχο θα έχουν να κλείσουν τον κύκλο του «συντηρητικού συμβιβασμού ως αδιέξοδου»! 
Τα προηγούμενα καθιστούν προφανές ότι τα συνέδρια στον προοδευτικό χώρο, πολύ περισσότερο στο σοσιαλιστικό κίνημα, θα μπορούσαν να αποκτήσουν κοινωνικό και στελεχιακό ενδιαφέρον αν γίνουν τόπος συνάντησης για μια νέα αλλαγή! 
Αν με αξιόπιστο και αντιπροσωπευτικό τρόπο- η κοινωνική βάση με τα στελέχη της- σ όλα τα επίπεδα-  άνοιγε το θέμα της άλλης προοδευτικής πολιτικής, σε αντιπαράθεση με το νεοφιλελεύθερο σχέδιο που προωθείται! Αν αξιόπιστα, η ιδία η κοινωνική βάση , καθόριζε πλαίσιο και φορείς διαλόγου για εναλλακτικές προγραμματικές πλειοψηφίες με προοδευτικό πρόσημο. 
Οι πρόσφατες εκλογές κατέστησαν προφανείς αυτές τις προϋποθέσεις! Το καταγράφουν κατηγορηματικά τα διαφορετικά εκλογικά αποτελέσματα (ποσοστά) των εκφράσεων του κινήματος στους κοινωνικούς, επαγγελματικούς και επιστημονικούς χώρους που είναι πολλαπλάσια μεγαλύτερης κοινωνικής αποδοχής απ ότι οι πολιτικές που εκφράζει ο πολίτικος φορέας . Αυτά τα εκλογικά αποτελέσματα δείχνουν πως η πολιτική και κοινωνική βάση του κινήματος δεν ανταποκρίθηκε όταν το κάλεσμα δεν αφορούσε τα περιεχόμενα της ανάγκης για πολιτική αλλαγή και περιοριζόταν στην αλλαγή ονομάτων και προσωπικού! Είναι όμως τα ίδια εκλογικά αποτελέσματα που καταγράφουν θετική-πλειοψηφική ανταπόκριση στις παρατάξεις του χώρου, δηλαδή του κινήματος, όταν διεκδικούν την ψήφο με σημαία την αντιπαράθεση στον νεοφιλελευθερισμό και τις κυβερνητικές εφαρμογές του ! 
Τα προηγούμενα καθιστούν προφανή ότι η αναγέννηση του σοσιαλιστικού χώρου δεν γίνεται κοινωνικά αποδεκτό να αναζητείται σε μορφώματα κορυφής και δανεικά ονόματα… Το πώς μπορεί να εκδηλωθεί η πορεία για την ανάταξη του κινήματος έχει ήδη προσδιοριστεί από την κοινωνική βάση! 
 Σε πείσμα των καιρών ,επιμένει να δείχνει μέσα από τις εκλογές , πως η προϋπόθεση που θέτει , είναι η αξιόπιστη μόνο από τη βάση , οργάνωση ενός συνεδρίου αλλαγής πολιτικής με προοδευτικό πρόσημο ,συμμαχίες και συγκλίσεις! Ας την ακούσουμε!