Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Δευτέρα 29 Απριλίου 2013

«Ε ρε…φραντζόλα που σας χρειάζεται»



του Δημήτρη Ι. Τσαλαπάτη

 Είναι μοιραίο όταν κουβαλάς ένα τόσο βαρύ όνομα, να επωμίζεσαι και την  ιστορία του στην πολιτική, εφ' όσον την συνεχίζεις και εσύ.
Δεν είναι τυχαίο ότι η ιστορία του ψωμιού τα τελευταία χρόνια, έχει την σφραγίδα της πολιτικής Μητσοτάκη.
  Φανατικός των αγορών ο νεαρός γόνος της οικογένειας, ίσως για  τον λόγο αυτό να  θεωρεί, ότι έκανε την  έκπληξη με την δήλωση του, προχθές  στη Βουλή,  ζητώντας από τον Στουρνάρα να «μαζέψει» τη διάταξη για το προψημένο ψωμί(bake of) που διακινούν  σούπερ μάρκετ.
  Η αλήθεια όμως είναι ότι μπορεί να θυμήθηκε ξαφνικά και τους αρτοποιούς που έχουν ψήφους ή να ήθελε με αυτό,  να αδειάσει το Σαμαρά. Κάτι που δεν έκανε ο Ψηλός, στην  παρουσίαση του βιβλίου της αυτό-αγιογραφίας του, που παρουσίασε  για την περίοδο (1990-93).

  Πάντως  ο μικρός Κυριάκος, παρά τρίχα να κάνει μάγκα και κάποιο Σκορδά, που κάτι  του ψέλλισε, από τα έδρανα των υφυπουργών. Αυτά όμως είναι αρμοδιότητα του  γραφείου «εσωτερικών υποθέσεων» στο υπόγειο του Μαξίμου.

  Η ουσία  που κρύβουν όλοι  είναι ότι το μεγάλο παιχνίδι με το ψωμί, η  ελεύθερη ακρίβεια και τα καρτέλ στην αγορά, έχουν σαν αφετηρία το ’89, με την τότε συγκυβέρνηση για να καταλήξει στις μέρες μας.
  Και τότε ήταν τρείς. Το παραμύθι όμως, ήταν  η κάθαρση .
  Με το πού έκλεισε λοιπόν τότε η δουλειά στην αυλή της Γλυφάδας με πρώτο μεζέ, τα  ντολμαδάκια της κυρίας Μ.,
 Μητσοτάκης- Φλωράκης- Κύρκος,  για να κρατήσουν τη τιμή του ψωμιού (και τον τιμάριθμο) αποφάσισαν να  επιδοτήσουν τα άλευρα, με άλλοθι να έχει καλή και φτηνή κουραμάνα  ο φαντάρος.
 Έτσι, η Κυβέρνηση Τζανετάκη έκανε -τότε- το  πρώτο θαύμα, ντάμπλ, αφού:
#    και χοντρές επιδοτήσεις  εγκρίθηκαν για τους μύλους ( στον «Αη Γιώργη», την «Αλατίνη» και βάλε)
#    και παρολ’ αυτά, το ψωμί  ακρίβυνε, σε μια νύχτα πάνω  από 8 δραχμές η φραντζόλα.

 Τα λεφτά στους μυλωνάδες πάντως, υποχρεώθηκε να τα εξοφλήσει πολύ αργότερα η κυβέρνηση Γρίβα, επειδή δεν υπέγραφε για μήνες την απόφαση, ο νεαρός τότε υπουργός Οικονομικών, το καλοκαίρι του ‘89.
Το deal όμως δεν χάλασε.

  Η… μεταρρύθμιση  στους φούρνους προχώρησε αμέσως μετά, από τον υπουργό αγοράς Α. Ανδριανόπουλο  και από την αυθεντική κυβέρνηση Μητσοτάκη.
  Απελευθερώθηκαν λοιπόν οι τύποι του ψωμιού, όπως και το βάρος της φραντζόλας και καταργήθηκε ο τύπος ψωμιού  από άλευρα  70 % (υποχρεωτικό ψωμί διατίμησης) που κράταγε τη τιμή χαμηλά.
  Κάπως έτσι στη ζωή μας μπήκαν τα αρτοσκευάσματα,  που έμοιαζαν με φραντζόλα  αλλά  ζύγιζαν με το ζόρι 250  γραμμάρια.
  Έτσι η ακρίβεια πήρε ελευθέρας και για όλα τα βασικά είδη πρώτης ανάγκης.
  Η μηχανή με τα καρτέλ στήθηκε μια χαρά  στην αγορά,
αφού έγινε απελευθέρωση τιμών χωρίς προϋποθέσεις. 
  Ο καθένας πούλαγε  ο τι ήθελε, όσο ήθελε και η τιμή  στο ψωμί  σημάδευε- αναλογικά- το 500άρικο το κιλό, σε παλιές ελληνικές δραχμές.
  Ακολούθησαν βέβαια οι εκσυγχρονιστές που  πρώτοι έβαλαν στη ζωή μας το  ψωμί από την  κατάψυξη.
  Μετά την άνοιξη του Χρηματιστηρίου όμως έσκασε η φούσκα και στον κλάδο «σίτος-άλευρα- ψωμί». Απόλυτο κουμάντο στη αγορά, όπως  και έλεγχο στο ψωμί, έκαναν πλέον τα υπερμάρκετ.

Όλα τα πήρε το ράφι
  Οι παραγωγοί  περιορίσθηκαν στις καλλιέργειες με την χοντρή επιδότηση η με το μυαλό στην χωματερή.
  Οι μύλοι βάλανε λουκέτο και τους τελευταίους μεγαλομετόχους, από τα γνωστά τζάκια,  η τους «τράβηξε»το Αγιο Όρος , η τους κέρδισαν τα  Βαλκάνια.
  Να σκεφτεί κανείς ο τι μείναμε και δίχως το Στέφανο, που αν και υπουργός, πάτωσε στην Α' Αθήνας και αφού το έριξε στις εκπομπές κατέληξε να παραδώσει την Δράση του στοn Τζήμερο.
  Ύστερα ήταν και το ευρώ που κράτησε την ακρίβεια στο ύψος της και  βέβαια στο ψωμί.
  Όσο για την ποιότητα άστα να πάνε..

Τώρα το θέμα  δεν είναι πόσο κάνει το ψωμί, ούτε μόνο τι ακριβώς τρώμε
  Ο καβγάς  στη Βουλή είναι μάλλον για το πάπλωμα.
  Δηλαδή πόσοι φούρνοι θα μείνουν ανοιχτοί η εντέλει, ποια αλυσίδα  θα παίρνει τα ρέστα, από όσους έχουν, για να  πληρώσουν το ψωμί έστω κι ως προκατασκευασμένο.
 Eπειδή μάλλον, το εισαγόμενο-εοιματζίδικο ψωμί φαίνεται να είναι τώρα  όλα τα λεφτά.
  Σαν την πορτοκαλάδα χύμα με την ονομασία προέλευσης σε γλώσσα που θυμίζει  Κοζλοντούι ή τα αρνιά από τα Σκόπια,  ου κάποιοι τα πασάρουν τελευταία ώρα, χρονιάρες μέρες στην αγορά, λες και το «Μακεδονικό» ψήνεται στη σούβλα.

  Τώρα, το γεγονός ότι ένα σωρό κόσμος, κάθε μέρα, λέει το ψωμί - ψωμάκι, δεν φαίνεται να απασχολεί κανένα, αφού όπου φτωχός κι η μοίρα του.
  Ούτε γίνεται  βέβαια άλλη κουβέντα για τις ουρές  μπροστά στο φούρνο η στο πρατήριο, σε κάποιες γειτονιές,  όπου  οι περίοικοι σπεύδουν να προλάβουν  την διανομή από το «χθεσινό» η το μπαγιάτικο.

  Η συγκεκριμένη εικόνα έπαιξε τις προάλλες  και ο,τι πούλησε, πούλησε στα κανάλια.
Ψωμί προκάτ με Σουλεϊμάν, ήρθαν κι έκατσαν γάντι για την τοποθέτηση προϊόντος σε primetime.
  Δήθεν άρτος λοιπόν και θέαμα σκουπίδι, είναι το μενού που σου σερβίρει το μνημόνιο και οι τρείς της εποχής, με χορηγό επικοινωνίας τον καναλάρχη.

 Τώρα τι λέει ο Κυριάκος και τι του είπε κείνος ο Σκορδάς στη Βουλή, ό κόσμος τους …γράφει το δικό του μήνυμα και καλά κάνει:

- Ε ρε… φραντζόλα που σας χρειάζεται.

ΥΓ. Και μάλιστα με αλεύρι από σκληρό στάρι. Που κρατάει.

   

Κυριακή 7 Απριλίου 2013

Εκποιούν τον ΟΣΕ με ...μέθοδο Ολυμπιακής...!!!

Χωρίς Εθνική Στρατηγική Μεταφορών η τρικομματική κυβέρνηση εφαρμόζει το προεκλογικό πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας!



Του Χάρη Τσιόκα


ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ της παρουσίασης από το υπουργείο Ανάπτυξης-Μεταφορών του σχεδίου εκποίησης της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και της ROSCO ερωτηθείς Κ. Χατζηδάκης τί άλλαξε από το 2010 σε σχέση με τα συμφωνηθέντα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ -που υλοποίησε και το σχέδιο αναδιάρθρωσης του ΟΣΕ- με τους δανειστές (εξυγίανση του Οργανισμού και στη συνέχεια σύναψη στρατηγικής συνεργασίας με σιδηροδρομικό πάροχο + παραχώρηση του management ) και τώρα πωλείται το 100% των εταιρειών, είπε: «Εγώ από την αρχή που ανέλαβα, μίλησα για το 100%. Δεν είπε κανείς κάτι άλλο….Άλλωστε, αυτό περιλαμβάνεται και στο πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας και εγώ είμαι συνεπής σε σχέση με αυτό…».

 Όταν του υπενθύμισαν ότι η ΝΔ δεν κυβερνά μόνη της και πως το ΠΑΣΟΚ είχε αποφασίσει διαφορετικά (το είχε συμφωνήσει μάλιστα και με την τρόικα), ώστε εάν ο ξένος επενδυτής στην πορεία αποδειχθεί ασυνεπής ή αφερέγγυος, η ΤΡΑΙΝΟΣΕ να μην διαλυθεί, όπως γίνεται τώρα με την Ολυμπιακή, ο κ.Χατζηδάκης δεν απάντησε…

Παρέθεσα διαλόγους, για να θέσω το εύλογο ερώτημα: Υπάρχει εθνική στρατηγική για τις σιδηροδρομικές μεταφορές; Ποιό πρόγραμμα και τί επιδιώξεις εξυπηρετεί η κυβέρνηση στο σιδηρόδρομο και κατ΄ επέκταση για την ανάπτυξη των συνδυασμένων μεταφορών και του ανταγωνισμού;

 Θυμίζω, ότι η  μεγάλη και σκληρή διαπραγμάτευση που έγινε το 2010 με τους δανειστές, αφορούσε το κρίσιμο θέμα αν ο υπερχρεωμένος τότε κατά 10 δισ. ευρώ ΟΣΕ, με ετήσιο έλλειμμα πέραν του 1 δισ. θα ΕΚΛΕΙΝΕ, αφήνοντας την αγορά να επιβάλει ντε φάκτο τις ολιγοπωλιακές προτιμήσεις της για τα κόστη στις μεταφορές ανθρώπων και αγαθών! H πολιτική ηγεσία τότε αντέδρασε, κι έτσι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων μπήκε μόνο το πώς θα ξαναλειτουργούσε αποτελεσματικά ο σιδηρόδρομος.

Οι δανειστές -έχοντας ίσως «άλλη» ενημέρωση- αν κρίνω από τα επιχειρήματα τους στις Βρυξέλες και στην Αθήνα, ζητούσαν «μέτρα θανάτου» των ΤΡΑΙΝΟΣΕ,- ROSCO, απολύσεις κ.λ.π. Με συγκρούσεις, αλλά και εν μέσω «διαρροών» (για το περιεχόμενο της διαπραγμάτευσης) αντιπροτείναμε σχέδιο δύσκολο και σκληρό, πλην όμως βιώσιμο για τον σιδηρόδρομο, τον όμιλο ΟΣΕ, την απελευθέρωση της αγοράς , τον μηδενισμό του ελλείμματος χωρίς απολύσεις και με συλλογικές συμβάσεις!

Κεντρική ιδέα ήταν, πως στο σύγχρονο αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας, παράλληλα με τον τουρισμό, πρέπει να προωθηθεί η στρατηγική των συνδυασμένων μεταφορών με έμφαση στα λιμάνια, τα αεροδρόμια και τα  διευρωπαϊκά σιδηροδρομικά δίκτυα.

Το σχέδιο  συζητήθηκε εξαντλητικά με τους δανειστές, συμφωνήθηκε και μπήκε σε εξέλιξη με θεαματικά αποτελέσματα: Μηδενίστηκε το έλλειμμα, παρουσιάστηκαν στοιχεία κερδοφορίας και άρχισε να λειτουργεί ο ανταγωνισμός, με όφελος για τις επιχειρήσεις και τον πολίτη. Γεγονός που επιβεβαιώνει έμπρακτα η πρόσφατη συμφωνία Cοsco-HP-ΤΡΑΙΝΟΣΕ!

Υπενθυμίζεται, ότι η συμφωνία εξυγίανσης-ανάπτυξης του ομίλου ΟΣΕ, προέβλεπε την σύνδεση της TΡΑΙΝΟΣΕ με τη Bόρεια και Κεντρική Ευρώπη και με τα αντίστοιχα κέντρα logistics. Άλλωστε, ο γερμανικός σιδηρόδρομος και η διαμεταφορά έφθαναν ήδη μέχρι την Ουγγαρία.

Με βάση την ευρωπαϊκή εμπειρία και μετά από την εγχώρια περιπέτεια εκποίησης της Ολυμπιακής (κλείνει και η άλλοτε κραταιά τεχνική βάση αεροσκαφών), συμφωνήθηκε να αξιοποιηθεί το μοντέλο των στρατηγικών συνεργασιών ή της προγραμματικής παραχώρησης μαζί με το management. Έτσι, δόθηκε με νόμο η δυνατότητα στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ να αξιοποιήσει τα ανταγωνιστικά της πλεονεκτήματα και στη διαμεταφορά, ώστε να δοθούν κίνητρα στους υποψηφίους στρατηγικούς επενδυτές. Το κυριότερο κίνητρο για τους σιδηροδρόμους της Βόρειας Ευρώπης είναι, μέσω της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, να συνδεθούν με τα λιμάνια της Αλεξανδρούπολης, της Θεσσαλονίκης, του Βόλου, του Πειραιά και της Πάτρας και να λειτουργήσουν ανταγωνιστικά στην παραδοσιακή μεταφορά που γίνεται μέσω του Γιβραλτάρ!

Tα ερωτήματα λοιπόν που προκύπτουν, είναι:

--- Οσα ανακοινώθηκαν είναι ή όχι άλλη πολιτική;

---Εξυπηρετούν την οικονομία, τη χώρα, την ανάπτυξη, τους πολίτες και τους εργαζόμενους;

---Με τους εργαζόμενους των υπό εκποίηση εταιρειών τί θα γίνει; Θα απολυθούν πριν την πώληση (όπως και στην Ολυμπιακή) ώστε να γίνει πιο «ελκυστικό» το πακέτο ή θα τους απολύσουν οι «επενδυτές» μετά;

Τετάρτη 3 Απριλίου 2013

«Το λάθος» από την ποιητική συλλογή Α. Μπαλτά (Δ. Ταλαπάτης)



Οι 4 Σημιτοφύλακες

που έμειναν μόνο τρεις…
του Δημήτρη Τσαλαπάτη 

 Πως έρχονται τα πράγματα.
 Κάποτε ήταν Σημιτοφύλακες με πρώτιστο καθήκον να περιφρουρούν ως  «κόρη οφθαλμού» «αξίες του εκσυγχρονισμού της πολιτικής, της οικονομίας και της κοινωνίας».

  Αλλά και με κοινό σημείο αναφοράς  να κατέχουν  καρέκλα υφυπουργού χωρίς να τους κουνάει κανείς για χρόνια,  εκεί γύρω στην πλατεία Συντάγματος.
  Μετά κάπου τους…χάσαμε , μέχρι που κάποιους τους ξανάφερε στον αφρό η επικαιρότητα και έναν η δικαστική έρευνα.
#  Ο ένας λοιπόν δήμαρχος στη Χαλκιδική, "βλέπει"  τις Σκουριές, μέσα απο τις σελίδες του Αριστοτέλη.

#  Ο άλλος σε εκδοτικό όμιλο συμπατριώτη του Κερκυραίου εφοπλιστή και μεγαλοξενοδόχου, συμβουλεύει την ενημέρωση, η οποία κάποτε σχολίαζε για την περίπτωση του. "Δρυός πεσούσης..."

#  Ο τρίτος απο τις Σέρρες, διαψεύδει κατηγορηματικά τα όσα αναφέρονται στο πρόσωπο του «για παροχή  διευκόλυνσης» αλλά  του επιβάλλει απαγόρευση εξόδου το Δικαστήριο.

#  Ο τέταρτος όμως,  που έχει κάνει  φαίνεται έγκαιρα την αυτοκριτική του, ύστερα και από την θητεία του στην Ευρωβουλή, μοιάζει να λέει "mea coulpa", σε  φίλους που κάποτε στενοχώρησε, αλλά πρωτίστως  στην ποιητική συλλογή του, αφιερώνει, «Το Λάθος» που έγραψε,  «στον Κ.Σ.» που ειναι αρχικά και του τέως Πρωθυπουργού.
   

Και τα λέει όλα :
«Μαύρη η ψυχή του απ' την απελπισία...

...Και τώρα... χρόνο δεν έχει ούτε δύναμη το κάτι να πετύχει.

Άλλος τού βγήκε ο κάποιος και χάθηκε το κάτι.

Κι ήταν το κάτι όνειρο ζωής σπουδαίο και μεγάλο Κι ήταν ο κάποιος λίγος και «μικρός».

Που να το φαντασθεί ο Μαγκούφης (από τα Τρίκαλα).

ΥΓ. Και οι πράσινοι λοχαγοί, που κουβαλάνε ακόμη τη ρετσινιά και ξεροσταλιάζουν στο σταθμό της κετροαριστεράς μεταρρύθμισης.

Τρίτη 2 Απριλίου 2013

Η Ελλάδα να αξιοποιήσει την παρακαταθήκη του Ανδρέα Παπανδρέου.



     Του Χάρη ΤΣΙΟΚΑ






Η απόφαση του euro group για την Κύπρο σηματοδοτεί μια κρίσιμη καμπή ισχύος των συσχετισμών, που με πρωταγωνιστή τη Γερμανία επιδιώκουν να επιβάλλουν το μοντέλο των «άνισων ανταλλαγών της αγοράς» και στην Ευρώπη!
Τα γεγονότα δείχνουν ότι αυτή τη περίοδο εξελίσσονται μια σειρά από γεωστρατηγικες ,οικονομικές  και γεωπολιτικές ανακατατάξεις με κρίσιμα πεδία την Ευρώπη τη μέση ανατολή και τη Ρωσία .Ο ρόλος και η αποστολή των περιφερειακών δυνάμεων επαναπροσδιορίζεται !Η σχέση βορρά - Νότου στην Ευρώπη αναδιατυπώνεται!

   Είναι προφανές ότι αυτού του είδους οι εξελίξεις δεν μπορούν να επηρεασθούν ούτε από «μοναχικές επιλογές» στο όνομα μιας άνευ αντικρίσματος αντίστασης και εικονικού ηρωισμού, ούτε από την μοιρολατρική - παθητική πειθάρχηση στους σχεδιασμούς που διαμορφώνονται ερήμην του συνόλου των εμπλεκόμενων
  Η κατανόηση των διεργασιών  απαιτεί αυτονομία στη σκέψη, αλλά και επαρκή  thinκ tanκ με πληροφόρηση ,επιστημονική γνώση ,ικανά να ερμηνεύουν , να διατυπώνουν σενάρια συμμετοχής σε συσχετισμούς με συγκλίνουσες επιδιώξεις κτλ
  Και πάνω από όλα ισχυρά πολιτικά κέντρα, με κοινωνικά  πολιτικά και οικονομικά σημεία αναφοράς και καθαρούς ιδεολογικούς ,αξιακούς και πολιτικούς προσανατολισμούς!

   Γι αυτό ακριβώς στα ματιά της κοινής γνώμης,στην Ελλάδα, την Κύπρο αλλά και στην Ευρώπη φαντάζουν τόσο ως επικίνδυνες οι «κορώνες» που συνηγορούν στον αντιπολιτευτικό μοναχικό δρόμο «της άδικης πλην όμως περήφανης απομόνωσης»  όσο και της συμπολίτευσης που «περιμένει στη γωνία» για  να δικαιώσει επιλογές "πειθάρχησης" σε μονόδρομους ύφεσης κοινωνικού διχασμού και χρεοκοπίας
   Η Κύπρος όπως και η Ελλάδα, η και.. η Ισπανία ,η Πορτογαλία ακόμη και η Ιταλία , η ,η «κρυπτόμενη» Γαλλία θα βιώνουν αδιέξοδα όσο θα επιχειρούν μόνες να διαχειριστούν τις επιπτώσεις της κρίσης και μάλιστα χρονικά στο…<<και πέντε»
  Το ερωτήματα είναι :

-ποιοι μπορούν  να λειτουργήσουν ως καταλύτες-τώρα που διαμορφώνονται οι διεθνείς εξελίξεις-  για να συγκροτήσουν δύναμη, συσχετισμό, με επιδίωξη μια άλλη Ευρώπη διαφορετική απ αυτή που επιχειρεί η Μερκελ και το χρηματιστηριακό κεφάλαιο?.
 -Ποιοι μπορούν να επιδιώξουν μια Ευρώπη των λαών με ανάπτυξη και δικαιοσύνη αν όχι οι ριζοσπαστικές δυνάμεις του Δημοκρατικού σοσιαλισμού και της αριστεράς?
 - Ποιοι μπορούν να δηλώσουν συντεταγμένα παρόντες στους νέους στρατηγικούς και γεωοικονομικούς σχεδιασμούς που ήδη επιχειρεί να εκφράσει ο Όμπαμα και  άλλες ισχυρές δυνάμεις…

    Θυμίζω ότι ο Α. Γ. Παπανδρέου την περίοδο της σκληρής σύγκρουσης Ανατολής- Δύσης, δεν απομόνωσε-περιθωριοποίησε- , ούτε «πειθάρχησε» τον ρολο της χωρας  . Μελέτησε το περιβάλλον και συγκρότησε συμμαχίες με ηγέτες και χωρες! Εκμεταλευτηκε τις ρωγμές! Η πρωτοβουλία των ΕΞΙ ηγετων τοτε,καθως και οι διεθνείς συναντήσεις –συνδιασκέψεις που εξελιχθηκαν και στη χωρα μας, δημιούργησαν στα πλαίσια των τότε συσχετισμών, θετικα  αποτελέσματα, με οικονομικά, γεωστρατηγικά , κοινωνικά,και πολιτικά στηρίγματα!
Είναι προφανές ότι «η έξοδος από την κρίση και την τρόικα»  εχει συγκρητικα πλεονεκτηματα όταν γινεται  με σχέδιο και συμμαχίες εντός της ένωσης και της ευρωζώνης! Επιλογές και συμμαχίες  που διαφέρουν όμως ως προς τις επιδιώξεις απ αυτες της κ Μερκελ και των δυνάμεων που εκφράζει!

   Η Ελλάδα οφείλει να αξιοποιεί την παρακαταθήκη  του Α Παπανδρέου και οι σοσιαλιστές  μαζί με την άλλη αριστερά οφείλουν αντί για τον άγονο "κυβερνητισμο" να πρωταγωνιστήσουν και να αναλάβουν δρασεις- απάντηση- ,με ενεργό συμμετοχή στη διαμόρφωση της Ευρώπης που θέλουμε.

 Αλλιώς μόνο «μελαγχολία» θα δημιουργούν εικόνες μικροκομματικής αντιπαράθεσης στο εσωτερικό της χώρας, που θυμίζουν μάχες οπισθοφυλακής .Αυτές που εξαντλούνται μονο στον καταλογισμό ευθυνών, ενώ το ζητούμενο είναι η λύση,δηλαδη  το σχέδιο «εξόδου από το μνημόνιο και την τρόικα» όπως είπε και ο πρόεδρος της κυπριακής Βουλής  ΕΔΕΚιτης.  Γιαννάκης Ομήρου , πρόσφατα.
   Άλλωστε η πολιτική ιστορία λέει ότι καμία εκλογική βάση δεν κερδίζεται ακόμα και για κομματικά οφέλη, με πολιτικό διακύβευμα το «χτες», αλλά με ελπίδα  για  το «αύριο» !Και αυτη προσεγγίζει οσους με τις πολιτικες τους προτασεις παρέχουν τη δυνατότητα να επαναπροσδιορίζονται οι επιπτώσεις και οι ευκαιρίες με θετικό πρόσημο για τους πολλούς !