Ελλειμα της προεκλογικής περιόδου, η αποφυγή τοποθέτησης των κομμάτων για τη ριζική αντιμετώπηση του πρωτογενούς ΕΛΛΕΙΜΑΤΟΣ του Δημοσίου.
ΚΑΤΑ την τρέχουσα προεκλογική εκστρατεία των κομμάτων που διεξάγεται κυρίως μέσω των τηλεοπτικών πάνελ (ελλείψει χρόνου), το πεδίο της αντιπαράθεσης έχει περιοριστεί στα διλλήματα «Μνημόνιο - Αντιμνημόνιο» και «Ευρώ-Δραχμή», τα οποία ηχούν γαργαλιστικά έως τρομοκρατικά -ανάλογα με την πολιτική τοποθέτηση του καθενός- στα αυτιά του ήδη εξαθλιωμένου εκλογικού σώματος.
Ωστόσο, κανείς από τα κόμματα δεν μιλά για την «ταμπακιέρα», που είναι η ριζική αντιμετώπιση και η πλήρης εξάλειψη του πρωτογενούς ΕΛΛΕΙΜΑΤΟΣ του Δημοσίου.
Δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει, ότι το Μνημόνιο (κακό-κάκιστο για ορισμένους ή λιγότερο κακό για κάποιους άλλους) επελέγη ως ένα μέσο "θεραπείας" του ΕΛΛΕΙΜΑΤΟΣ και της κρίσης Χρέους του Δημοσίου, που μετεβλήθη αρχικά σε κρίση Δανεισμού και εν συνεχεία σε κρίση Ανταγωνιστικότητας.
Μέσω της διαδικασίας αυτής, κλήθηκε τελικά και ο ιδιωτικός τομέας να σηκώσει στις πλάτες του ένα βάρος που δεν του αναλογούσε, καθώς υποχρεώθηκε να αποπληρώνει απευθείας στους δανειστές -μέσα από τα διάφορα χαράτσια, αλλά και με τους 600.000 ανέργους της τελευταίας διετίας και με τις μειώσεις μισθών- τα δάνεια που εξυπηρετούν το Δημόσιο Χρέος!!!
Εχει λοιπόν μεγάλη σημασία, να ξέρει ο κόσμος τις θέσεις των κομμάτων, πρωτίστως για τους τρόπους ριζικής αντιμετώπισης του ΕΛΛΕΙΜΑΤΟΣ του Δημοσίου.
Διότι, εάν πρόκειται να μην αντιμετωπιστεί το ΕΛΛΕΙΜΑ, μέσα από διαρθωτικές αλλαγές κ.λ.π., είναι προφανές ότι, ελλείψει άλλων πόρων και εσόδων, τα "σπασμένα" του Δημοσίου θα καλούνται να πληρώνουν για πάρα πολλά χρόνια ακόμα, τα συνήθη "υποζύγια" είτε με τον υπάρχον Μνημόνιο είτε με τα νέα αναθεωρημένα Μνημόνια, που άλλωστε ευαγγελίζονται πλέον όλοι οι κομματικοί σχηματισμοί...
ΚΑΤΑ την τρέχουσα προεκλογική εκστρατεία των κομμάτων που διεξάγεται κυρίως μέσω των τηλεοπτικών πάνελ (ελλείψει χρόνου), το πεδίο της αντιπαράθεσης έχει περιοριστεί στα διλλήματα «Μνημόνιο - Αντιμνημόνιο» και «Ευρώ-Δραχμή», τα οποία ηχούν γαργαλιστικά έως τρομοκρατικά -ανάλογα με την πολιτική τοποθέτηση του καθενός- στα αυτιά του ήδη εξαθλιωμένου εκλογικού σώματος.
Ωστόσο, κανείς από τα κόμματα δεν μιλά για την «ταμπακιέρα», που είναι η ριζική αντιμετώπιση και η πλήρης εξάλειψη του πρωτογενούς ΕΛΛΕΙΜΑΤΟΣ του Δημοσίου.
Δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει, ότι το Μνημόνιο (κακό-κάκιστο για ορισμένους ή λιγότερο κακό για κάποιους άλλους) επελέγη ως ένα μέσο "θεραπείας" του ΕΛΛΕΙΜΑΤΟΣ και της κρίσης Χρέους του Δημοσίου, που μετεβλήθη αρχικά σε κρίση Δανεισμού και εν συνεχεία σε κρίση Ανταγωνιστικότητας.
Μέσω της διαδικασίας αυτής, κλήθηκε τελικά και ο ιδιωτικός τομέας να σηκώσει στις πλάτες του ένα βάρος που δεν του αναλογούσε, καθώς υποχρεώθηκε να αποπληρώνει απευθείας στους δανειστές -μέσα από τα διάφορα χαράτσια, αλλά και με τους 600.000 ανέργους της τελευταίας διετίας και με τις μειώσεις μισθών- τα δάνεια που εξυπηρετούν το Δημόσιο Χρέος!!!
Εχει λοιπόν μεγάλη σημασία, να ξέρει ο κόσμος τις θέσεις των κομμάτων, πρωτίστως για τους τρόπους ριζικής αντιμετώπισης του ΕΛΛΕΙΜΑΤΟΣ του Δημοσίου.
Διότι, εάν πρόκειται να μην αντιμετωπιστεί το ΕΛΛΕΙΜΑ, μέσα από διαρθωτικές αλλαγές κ.λ.π., είναι προφανές ότι, ελλείψει άλλων πόρων και εσόδων, τα "σπασμένα" του Δημοσίου θα καλούνται να πληρώνουν για πάρα πολλά χρόνια ακόμα, τα συνήθη "υποζύγια" είτε με τον υπάρχον Μνημόνιο είτε με τα νέα αναθεωρημένα Μνημόνια, που άλλωστε ευαγγελίζονται πλέον όλοι οι κομματικοί σχηματισμοί...
