Της Λιβύης, γενικώς...

Το χοντρό παιχνίδι που παίζεται με τη Λιβύη, το έχουν μυριστεί κι οι γάτες. Εκείνο που δεν περίμεναν όλοι εκείνοι που έσπευσαν να αγκαλιάσουν τους «αυτοβούλως εξεγερμένους», είναι ότι δεν θα κρατούσαν τόσο λίγο, παρά την αεροπορική βοήθεια που απλόχερα τους πρόσφερε συνασπισμός προθύμων κρατών. Συμπεριλαμβανόμενων και των ημετέρων δυνάμεων, εγκαταστάσεων και «όλα όσα έπρεπε να κάνουμε ως χώρα» ως είπε και ο Βενιζέλος.

Και το ΝΑΤΟ πλέον ανέλαβε την αρχηγία των βομβαρδισμών, αλλά οι αντάρτες εξακολουθούν να υποχωρούν, οι δυνάμεις του Καντάφι να ανακαταλαμβάνουν πετρελαϊκούς σταθμούς και ουδείς να γνωρίζει ποιό είναι το σχέδιο…

Σιγά-σιγά ξετυλίγεται το κουβάρι, καθώς οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες ανακρίνουν τον Λίβυο υπουργό εξωτερικών Μούσα Κούσα. Τον πολυδιαφημιζόμενο ως «δεξί χέρι του Καντάφι», που όπως μας είπαν οι Βρετανοί αυτομόλησε… Οι ψύλλοι στ’ αυτιά λένε πως από καιρό ήταν ο άνθρωπος των δυτικών στην αυλή του Καντάφι, μια και όπως τα δυτικά πρακτορεία μας αποκάλυψαν, αυτός είναι που τα «έφτιαξε» με τη Δύση, όταν τα «είχαν χαλάσει» με τον Καντάφι…

Άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία από το ρεπορτάζ Λιβύης, είναι πως «πράκτορες της CIA έχουν αναπτυχθεί στη Λιβύη για να αποκαταστήσουν επαφή με τους αντικαθεστωτικούς και να καθοδηγήσουν τις αεροπορικές επιδρομές του διεθνούς συνασπισμού», σύμφωνα με δημοσίευμα των «New York Times». Το τηλεοπτικό δίκτυο ABC μετέδωσε, επίσης, ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ έχει δώσει μυστικά εξουσιοδότηση για την παροχή βοήθειας προς τις δυνάμεις της εξέγερσης. Λες κι ως τώρα ήταν αυτοβοηθούμενοι…

Στα εσωτερικά, το λιβυκό κοχλάζει, καθώς και ο βουλευτής του ΠαΣοΚ Παντελής Οικονόμου εκφράζοντας τις θέσεις του, στην Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Βουλής (30 Μαρτίου 2011), διαφοροποιήθηκε από την επίσημη κυβερνητική γραμμή στο λιβυκό, που εκφράζεται από τον υπουργό Αμύνης.

«Κλείνοντας θα ήθελα να πω το εξής: Επειδή εχθές συζητήσαμε στην Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας, για τη Λιβύη όπου και εκεί υπάρχουν πάρα πολλά αμφιλεγόμενα σημεία. Βεβαίως, συμφωνώ με αυτό που είπε ο κ. Βρεττός ότι εμείς δε μπορούμε να συμμετέχουμε αλά καρτ κάπου, διότι άμα συμμετέχουμε, θα πρέπει να είμαστε συνεπείς. Ξέρετε όμως ότι αξιολογούμεθα και για το βαθμό της συνέπειας και τη προθυμίας μας και θα σας έλεγα ότι διαισθάνομαι με όλα αυτά που βλέπω, ότι «ανήκομεν εις την Δύσιν» περισσότερο από ό,τι μας συμφέρει ως χώρα και ίσως αυτό θα πρέπει να το προσέξουμε λίγο».(Είπε ο Π. Οικονόμου).

Και τσουπ πάλι Ρόντος

Με τα γεγονότα να τρέχουν στον αραβικό κόσμο, το Σαββατοκύριακο που πέρασε είχαμε στην βελγική πρωτεύουσα το «Φόρουμ των Βρυξελλών». Εκεί σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, δόθηκε η ευκαιρία (για μια ακόμη φορά) στην τουρκική πολιτική ηγεσία να υπογραμμίσει το ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η Τουρκία καθώς μαίνεται η αναταραχή που σαρώνει τις αραβικές χώρες. Ταυτοχρόνως όμως δεν έλειψαν και οι επικρίσεις για όλα όσα κατηγορείται η Άγκυρα, όπως το Κυπριακό, τα Ελληνο-Τουρκικά, αλλά και επειδή δεν συμμετέχει στη δράση εναντίον του Καντάφι. .

Στο πάνελ για τη Λιβύη ο σουηδός υπουργός Εξωτερικών, Καρλ Μπιλντ, εξέφρασε την ελπίδα σύντομα να ζητηθεί από την Τουρκία να δράσει στη Συρία, όπου έχει επαφές υψηλού επιπέδου και μπορεί να παίξει ρόλο.

Στο Φόρουμ ήταν ακόμη ανάμεσα σε άλλους, ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας Ρόμπερτ Ζέλλικ, ο βρετανός πρώην πρωθυπουργός Γκόρντον Μπράουν, ο πασίγνωστος πρόεδρος της ΕΕ, Βαν Ρομπάι, ο βρετανός υπουργός Άμυνας Λιαμ Φοξ, ο πρόεδρος της Σερβίας Μπόρις Τάντιτς, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μπαρόζο, ο εκπρόσωπος της Ρωσίας στην ΕΕ, Βλ. Σχιζόφ, ο πρωθυπουργός του Βελγίου Υβ Λεττέρμ, η Μαργαρίτα Μαθιοπούλου των Γερμανών Φιλελευθέρων, κ.ά.

Την Τουρκία εκπροσώπησε ο υπουργός και κύριος διαπραγματευτής της Τουρκίας για τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις Εγκεμέν Μπαγίς.

Αν είχατε αγωνία, όχι την Ελλάδα, ευτυχώς, δεν εκπροσώπησε ο υπΕξ, αλλά δυστυχώς, εμφανίστηκε ως εκπρόσωπος του ΥΠΕξ, σωστά το μαντέψατε: ο Άλεξ Ρόντος ο οποίος φυσικά, δεν έβγαλε μιλιά σε ζητήματα που θα ήταν δυνατόν να θίξουν την Άγκυρα!!!



(στυξ)

Το προσωπικό ...δεν θέλει ή δεν µπορεί;

Του Δημήτρη Μητρόπουλου



ΝΑ ΤΑ ΔΟΥΜΕ όλα από µηδενική βάση.... Το είπε προχθές ο Γιώργος Παπανδρέου σ’ εκείνους κι εκείνες που συµµετείχαν στη Διυπουργική για τις αποκρατικοποιήσεις. Η Ελλάδα πέρασε τις Συµπληγάδες των Βρυξελλών µε όρο να βρει 50 δισ. από την αξιοποίηση της δηµόσιας περιουσίας. Τώρα αυτό πρέπεινα γίνει – και δεν είναι εύκολο. Οπως δεν είναι εύκολα και πολλά άλλα.

Ο ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΎ είναι ένας πολιτικός που τηρεί όσα συµφωνεί. Είναι ο λόγος που τον εκτιµούν στο εξωτερικό. Ο Γιώργος είναι παντού. Η Ελλάδα πουθενά. Στο πουθενά είναι και πολλοί στην κυβέρνηση ή στη Βουλή – ενώ το ΠΑΣΟΚ ως κόµµα έχει πάψει σχεδόν να υπάρχει. Ουδείς – πλην ελαχίστων – θέλει να αναλάβει το κόστος των ιδιωτικοποιήσεων, των αναδιαρθρώσεων και του γενικού συµµαζέµατος της χώρας. Ανοιχτοµάτης υπουργός διακρίνει τρεις κατηγορίες απροθύµων στη συµπολίτευση. Ολοι θα ήθελαν πρόωρεςεκλογές – αν και γιαδιαφορετικούς λόγους.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΠΡΩΤΗ: Οι ιδιοτελείς. Είναι αυτοί που δεν βάζουν πλάτη γιατί ξέρουν ότι ο Παπανδρέου θα βγει νικητής, αλλά αποδυναµωµένος από τις πρόωρες κάλπες. Αρα θα υπάρξουν νέες εσωκοµµατικές ισορροπίες, αλλά και προϋποθέσεις για µελλοντική αλλαγή σελίδας.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ: Οι ιδεολόγοι. Αυτοί πιστεύουν ότι το ΠΑΣΟΚ αυτοκαταστρέφεται. Οτι είναι πολιτική αυτοκτονία να αναλάβει µόνο του το πολιτικό κόστος εφαρµογής του Μνηµονίου, ενώ δεν έχει αποκλειστική ευθύνη για το ότι η χώρα έφθασε στη χρεοκοπία. Αρα πάµε σε εκλογές για να φτιάξουµε ευρύτερο κυβερνητικό σχήµα και να µοιραστούµε τη ζηµιά. Μετά βλέπουµε.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΤΡΙΤΗ: Τα ναυάγια. Είναι όλοι αυτοί – κυβερνητικοί αλλά και βουλευτές– που δεν έχουν καµία όρεξη να κάνουν πολιτική, πόσω µάλλον να ασκήσουν εξουσία, στις συνθήκες που διαµορφώθηκαν από το Καστελλόριζο και µετά. Αυτοί ή αυτές πουλάνε τρέλα και αντιπολιτεύονται την κυβέρνηση ή τον εαυτό τους. Θα ήθελαν να αφυπηρετήσουν σε πρώτη ευκαιρία.

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΓΕΙ η δουλειά µε τους απρόθυµους; Οχι. Επαρκούν οι υπόλοιποι; Οχι. Αυτό είναι το πολιτικό πρόβληµα που αντιµετωπίζει την άνοιξη του 2011 ο Πρωθυπουργός και µαζί του η χώρα. Είµαστε στην εποχή του Μνηµονίου – ή, τέλος πάντων, στη φάση του εξορθολογισµού – µε το πολιτικό προσωπικό της Μεταπολίτευσης. Είναι σαφές ότι το προσωπικό αυτό δεν θέλει ή δεν µπορεί ή – ακόµη χειρότερα – εξοργίζει µε την παρουσία του την κοινωνία.

ΥΠΟΥΡΓΟΣ που άκουσε τον Παπανδρέου να λέει στη Διυπουργική ότι «πρέπει να τα δούµε όλα από το µηδέν», κατάλαβε ότι ο Πρωθυπουργός εννοούσε ότι δεν υπάρχουν περιθώρια προσαρµογών ή διορθώσεων. Ολα πρέπει να γίνουν από την αρχή. Μόνο που δεν αντιλαµβάνονται όλοι στο ΠΑΣΟΚ το νέο ξεκίνηµα µε τον ίδιο τρόπο. Μένει να φανεί πώς το εννοεί ο Πρωθυπουργός και µε ποιους θα το κάνει.....



Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ 30-3-2011

Να κλείσει η βάση της Σούδας ζητεί ο Μίκης

Να κλείσει η βάση της Σούδας ζήτησε ο μουσικοσυνθέτης Μίκης Θεοδωράκης, παρουσίαζοντας θέσεις της κίνησης πολιτών «Σπίθα» στην Κρήτη, ενώ μίλησε για «κλέφτες με γραβάτα που κλέβουν τον πλούτο της χώρας παραμένοντας ατιμώρητοι».


«Ακούμε από τα κυβερνητικά χείλη τη δήλωση, που αναπαράγεται άκριτα από τα μεγάλα συστημικά μέσα ενημέρωσης, ότι ο ρόλος της χώρας μας είναι απλώς... υποστηρικτικός στις επιχειρήσεις κατά της Λιβύης. Λίγο ακόμα θα μας πουν ότι η μία φρεγάτα, το ιπτάμενο ραντάρ, τα δύο ελικόπτερα Σούπερ Πούμα και τα 4 αεροσκάφη F-16 που έθεσε η κυβέρνηση στη διάθεση των συμμαχικών δυνάμεων για την επιβολή της Ζώνης Απαγόρευσης Πτήσεων, πετάνε... λουλούδια εναντίον του Καντάφι και ότι στη Σούδα υπάρχει ένας απέραντος ανθόκηπος...», σημείωσε χαρακτηριστικά.

Ο κ. Θεοδωράκης κάλεσε τον Πρωθυπουργό να κλείσει τώρα την αμερικανική Βάση της Σούδας, υποστηρίζοντας ότι «μόνο έτσι θα πάψει η κυβέρνηση να είναι συνένοχη στις ...ανθρωπιστικές δολοφονίες που διαπράττουν αγγλοαμερικάνοι και Γάλλοι σταυροφόροι του πετρελαίου».

Παράλληλα ο Ελληνας μουσικοσυνθέτης επισήμανε ότι «από τη μια μεριά με τα μνημόνια, τις τρόικες και τα Δου-Νου-Του μας πίνουν το αίμα, απ' την άλλη ο αρχηγός μας, σαν ίσος προς ίσον με την Μέρκελ, τον Σαρκοζί και τον Μπους, μάς διατάζει εμάς τους ξεζουμισμένους να πάμε να ξεζουμίσουμε άλλους λαούς φτωχότερους και όπως λέει και το τραγούδι του προ-προ-προπάππου μου, Στέφανου Χάλη, να κάνουμε "μάνες δίχως γιους, γυναίκες δίχως άντρες...».

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο κ. Θεοδωράκης ανέφερε ότι «τώρα το ΝΑΤΟ και η Ευρώπη δεν είναι πια "συνδικάτο". Κι εμείς καταντήσαμε ένα υπερήφανο προτεκτοράτο που δέχεται να μας διοικούν ουσιαστικά οι ξένοι, να μας βυθίζουν στη φτώχεια και στην εξαθλίωση, να μας αρπάζουν την εθνική μας περιουσία κι εμείς να τους λέμε όχι μονάχα "ευχαριστώ" αλλά και να στέλνουμε τα παιδιά μας στους πολέμους και τους ναυτικούς μας να βάψουν κι αυτοί τα χέρια τους με αίμα σαν τον παλιό καλό καιρό που κάποιοι λέγανε "σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω"».

Όπως είπε, οραματίζεται «μια Ελλάδα κατ' αρχήν ανεξάρτητη χωρίς ξένες στρατιωτικές βάσεις και ξένους προστάτες. Ανεξάρτητη, Αυτοδύναμη και Ασφαλή, με οικονομική, κοινωνική και μορφωτική ανάπτυξη και πολιτιστική ακτινοβολία».

Ο κ. Θεοδωράκης ανέφερε ακόμη ότι δημιουργείται επιστημονική επιτροπή με επικεφαλής τον Συνταγματολόγο Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Γιώργο Κασιμάτη επιφορτισμένη να επεξεργαστεί ένα νέο Σύνταγμα, καθώς και νέους θεσμούς, που θα επιχειρήσουν να προσαρμόσουν όσο γίνεται περισσότερο πιστά την αρχή της ʼμεσης Δημοκρατίας μέσα σε ένα σύγχρονο κράτος.

Περιγράφοντας τους στόχους της οργάνωσης "Σπίθα" επεσήμανε ότι τα μέλη της «δεν θα αρκεστούν στο να διαπαιδαγωγούν και να μορφώνουν εαυτούς και αλλήλους, αλλά κάθε "Σπίθα" θα αποτελεί μια μάχιμη κοινωνική ομάδα» διευκρινίζοντας ότι «θα πρέπει κατ' αρχήν να είναι φυτεμένη-φυτρωμένη επάνω στον τόπο και την κοινωνία όπου κατοικεί και εργάζεται. Να είναι άγρυπνη για κάθε τι που συμβαίνει γύρω της. ʼγρυπνη και υπεύθυνη. Από το πιο μικρό έως το πιο μεγάλο. Από το τοπικό έως το εθνικό».



Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Η επιδρομή στη Λιβύη, η Κρήτη και ο ελληνικός τουρισμός....

Η επιδρομή των δυτικών στη Λιβύη, είναι απολύτως φυσικό να φέρνει στο προσκήνιο διάφορα σενάρια περί του πόσο κινδυνεύει η Κρήτη από ενδεχόμενα απαντητικά πυρά, που θα εξαπολυθούν από την άλλη μεριά του λιβικού πελάγους.
Ο υπουργός Αμυνας, Β. Βενιζέλος, σε συνέντευξή του στα ΝΕΑ, έσπευσε να υποστηρίξει ότι η Ελλάδα και κυρίως η Κρήτη, δεν κινδυνεύει από τη Λιβύη, επιδιώκοντας έτσι να βάλει φρένο σε σενάρια που ήδη έχουν αρχίσει να κυκλοφορούν με στόχο να πλήξουν την εικόνα ασφαλείας του νησιού, ενόψει και της τουριστικής σεζόν.
Ωστόσο, πρόκειται για σενάρια που διανθίζονται με πληροφορίες των δυτικών υπηρεσιών πληροφοριών, αναφορικά με την ύπαρξη στο οπλοστάσιο της Λιβύης βαλλιστικών βλημάτων SCUD-C με 500 χλμ. εμβέλεια .
Σε συνδυασμό με τις χθεσινές απειλές του Μ.Καντάφι ότι πλέον ολόκληρη η Μεσόγειος είναι μία εμπόλεμη ζώνη, έχουν θέσει σε κατάσταση συναγερμού την ελληνική αεράμυνα, ειδικά στην περιοχή της Κρήτης, που βρίσκεται εντός της ακτίνας δράσης των SCUD-C, με την Σούδα να αποτελεί στόχο πρώτης κατηγορίας για τα λιβυκά βαλλιστικά βλήματα. Με τα βλήματα αυτά είχε βομβαρδίσει το 1991 ο Σαντάμ Χουσεϊν το Ισραήλ.

Είναι βέβαιη η ύπαρξη στη Λιβύη δεκάδων βλημάτων SCUD-B, με εμβέλεια 300 χλμ., όμως υπάρχει ανησυχία ότι έχει σε ενεργό υπηρεσία και την έκδοση "-C" και δεν την παρέδωσε τον Ιανουάριο του 2004 -μαζί με όλες τις συλλογές μετασκευής που είχε προμηθευτεί- στις ΗΠΑ, μετά από σχετική συμφωνία.

Εν τω μεταξύ, οι δυτικοί παρά τις προσπάθειές τους δεν έχουν καταφέρει ακόμα να πλήξουν τα αυτοκινούμενα βαλλιστικά συστήματα SCUD, στην μέχρι τώρα επιχείρηση βομβαρδισμού της Λιβύης.

Κι ενώ η ανησυχία είναι διάχυτη, τώρα φαίνεται η απουσία των S-300 PMU1, αφού επιχειρησιακά δεν είναι μέχρι σήμερα και παρά τις επανειλημμένες διαβεβαιώσεις, λειτουργικοί. Οι S-300 είναι το μοναδικό σύστημα, που θα μπορούσε να αναχαιτίσει τους SCUD-C (αφού διαθέτει εγνωσμένες και αναγνωρισμένες αντιβαλλιστικές δυνατότητες) και να προσφέρει την απαιτούμενη ασφάλεια στην Κρήτη και στις δυνάμεις του ΝΑΤΟ που επιχειρούν από την Σούδα.

Τον Ιανουάριο του 2004 η Λιβύη έστειλε στις ΗΠΑ τμήματα για επτά πυραύλους SCUD-C (πέντε βλήματα του ιδίου τύπου θα μπορούσαν να πλήξουν στόχους σε απόσταση 500 χλμ), ενώ υπήρξε δέσμευση της κυβέρνησης της Λιβύης για τη μετατροπή των υπολειπόμενων βλημάτων SCUD-B σε μικρού βεληνεκούς βαλλιστικά συστήματα -κάτι που δεν έγινε ποτέ. Όπως και στο θέμα των χημικών όπλων, τα οποία υποτίθεται ότι έχει καταστρέψει, αλλά τώρα ομολογείται ότι διαθέτει 10 τόνους αερίου μουστάρδας σε αποθήκευση νότια της Σύρτης, έτσι και στην περίπτωση των βαλλιστικών βλημάτων SCUD, η ανησυχία είναι διάχυτη.

Σύμφωνα με αναφορές των αμερικανικών και βρετανικών υπηρεσιών στα τέλη του 2004, το πυραυλικό οπλοστάσιο της Λιβύης διέθετε πλέον βλήματα SCUD–B τα οποία έχουν εμβέλεια 300 χλμ. και δυνατότητα μεταφοράς πολεμικής κεφαλής 985 κιλών.

Το βαλλιστικό πρόγραμμα της Λιβύης ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του 1970 με την αγορά 80 βλημάτων SCUD–B καθώς και 40 βλημάτων Frog-7 από την Σοβιετική Ένωση. Ακολούθησαν προσπάθειες της Λιβύης να αποκτήσει πυραυλική τεχνολογία από μια γερμανική εταιρεία στις αρχές της δεκαετίας του 1980, η οποία όμως διέκοψε τη συνεργασία λόγω πιέσεων της γερμανικής κυβέρνησης.

Παρόλα αυτά οι Λίβυοι κατάφεραν να αποκτήσουν τη σχετική τεχνολογία και να την αξιοποιήσουν στο δικό τους πρόγραμμα ανάπτυξης βαλλιστικών πυραύλων, με την κωδική ονομασία Ittisalt και να συνεχίσουν την έρευνα στο πυραυλικό κέντρο που είχαν αναπτύξει στην όαση της Siwa.

Την ίδια περίοδο, η Λιβύη προσέγγισε βραζιλιάνικες εταιρείες, ενώ μετά από αρκετή προσπάθεια κατάφερε να αναπτύξει έναν πύραυλο βασισμένο στην γερμανική τεχνολογία που είχε αποκτήσει με βεληνεκές 950 χλμ. Υποτίθεται ότι το βλήμα δεν έχει μπει στην παραγωγή, αλλά αυτό θα φανεί στην πορεία. Ανάλογη προσπάθεια απόκτησης πυραυλικής τεχνολογίας έγινε και από την Κίνα

Ακολούθησε η συνεργασία με το Ιράν, η οποία όμως διακόπηκε από τις πιέσεις που δέχτηκε το καθεστώς της Λιβύης από την Δύση. Απετράπη κυρίως η διακοπή του προγράμματος ανάπτυξης βαλλιστικών πυραύλων και όπλων μαζικής καταστροφής με πρωτοβουλία του ιδίου του Μουαμάρ Καντάφι.

 

Λεωφορειολωρίδες αντίθετης ροής στο κέντρο του Πειραιά

Θα είναι µήκους 2,8 χιλιοµέτρων και θα εφαρµοστούν από το φθινόπωρο

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΚΩΣΤΑΣ ΝΤΕΛΕΖΟΣ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Δευτέρα 21 Μαρτίου 2011 - ΤΑ ΝΕΑ


Απλώνεται κι άλλο το δίκτυο των λεωφορειοδρόµων στον Πειραιά, παρότι το τελευταίο διάστηµα οι αρµόδιες αρχές αδυνατούν να αστυνοµεύσουν αποτελεσµατικά τις λεωφορειολωρίδες που ήδη λειτουργούν στην Αττική και το συνολικό µήκος τους σήµερα ξεπερνά τα 50 χιλιόµετρα.

Στα σχέδια του Οργανισµού Αστικών Συγκοινωνιών της Αθήνας (ΟΑΣΑ) περιλαµβάνεται η δηµιουργίαπέντε καινούργιων λεωφορειοδρόµων αντίθετης ροής στο κέντρο του Πειραιά, συνολικού µήκους 2,8 χιλιοµέτρων. Πρόκειται για λεωφορειολωρίδες που αναµένεται να λειτουργήσουν µέσα στους επόµενους µήνες στις οδούς: Βασιλέως Γεωργίου Α΄, Χατζηκυριακού, Γρηγορίου Λαµπράκη, 2ας Μεραρχίας και Ηρώων Πολυτεχνείου. Οι λεωφορειολωρίδες αυτές θα εφαρµοστούν πιθανότατα από το φθινόπωρο.
Ωστόσο, την ίδια στιγµή, διαπιστώνεται ότι στο δίκτυο των λεωφορειοδρόµων που λειτουργούν, υπάρχουν πλέον λεωφορειολωρίδες δύο ταχυτήτων! Από τη µια υπάρχουν οι λωρίδες που φυλάσσονται, επιτρέποντας στα αστικά λεωφορεία να αναπτύσσουν ταχύτητες έως και 23-25 χιλιοµέτρων την ώρα, και από την άλλη οι λεωφορειόδροµοι που η εφαρµογή τουςκαταστρατηγείται συστηµατικά, µε αποτέλεσµα τα λεωφορεία να κινούνται µε µόλις 7 χλµ. την ώρα! Ο κυριότερος λόγος για τον οποίο δεν υπάρχει σήµερα αποτελεσµατική φύλαξη των λεωφορειοδρόµων είναι η έλλειψη αστυνοµικής δύναµης.

ΤΟ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ
Το βασικό πλεονέκτηµα των λεωφορειολωρίδων αντίθετης ροής, λένε οι συγκοινωνιολόγοι, είναι ότι δεν χρειάζονται αστυνόµευση. Κι αυτό, καθώς σε αυτές δεν µπορούν να µπαίνουν ούτε να σταθµεύουν Ι.Χ., ταξί και φορτηγά ή ηµιφορτηγά, δεδοµένου ότι τα αστικά λεωφορεία και τα τρόλεϊ δεν κινούνται παράλληλα µε τα άλλα οχήµατα, αλλά αντίθετα. Μεγάλη σηµασία για την αποδοτικότητα του µέτρου των λεωφορειολωρίδων, προσθέτουν οι συγκοινωνιόλογοι, έχει η σωστή λειτουργία τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε µια λεωφορειολωρίδα παράλληλης ροής, η οποία λειτουργεί σωστά και δεν χρειάζεται αστυνόµευση, η µέση αύξηση της ταχύτητας των λεωφορείων κυµαίνεται από 50% έως 100%, ενώ σε µια αντίθετης ροής λεωφορειολωρίδα η αύξηση αυτή φθάνει έως και 200%. Στην Αθήνα η µέση αύξηση της ταχύτητας των αστικών λεωφορείων και των τρόλεϊ που διέρχονται σε όλο το µήκος της διαδροµής τους µέσα από λεωφορειολωρίδες ξεπερνά το 20%.

Ειδικότερα, όσον αφοράτον Πειραιά, η διοίκηση τουΟργανισµού Αστικών Συγκοινωνιών της Αθήνας (ΟΑΣΑ) αποφάσισε να προχωρήσουν οι τελικές µελέτες κατασκευής πέντε νέων λεωφορειολωρίδων αντίθετης ροής σε κεντρικά σηµεία της πόλης. Σύµφωνα µε στελέχη του ΟΑΣΑ, η µελέτη εφαρµογής αποκλειστικών λωρίδων κυκλοφορίας αντίθετης ροής για τα µέσα µαζικής µεταφοράς στο βασικό οδικό δίκτυο του Πειραιά έχει εκπονηθεί εδώ και αρκετό καιρό από τον ∆ήµο Πειραιά, ο οποίος θα αναλάβει και το κόστος εφαρµογής τους. Η µελέτη λαµβάνει υπόψη την υφιστάµενη λειτουργία γραµµών των αστικών συγκοινωνιών και τις προτεινόµενες µονοδροµήσεις των οδών Βασ. Γεωργίου Α΄, 2ας Μεραρχίας, Ηρ. Πολυτεχνείου, Γρ. Λαµπράκη και της οδού Χατζηκυριακού και γιατον λόγο αυτόν προτείνει τη δηµιουργία αποκλειστικών λωρίδων αντίθετης ροής µε την υπόλοιπη κυκλοφορία. Οι διαδροµές των γραµµών λεωφορείων και τρόλεϊ δεν αλλάζουν, µε εξαίρεση τις γραµµές 906 και 909 που θα πρέπει να διέρχονται πλέονµέσω της οδού 2ας Μεραρχίας και όχι της οδού Βασ. Γεωργίου Α΄.

∆ύο ταχυτήτων
Υπάρχουν λεωφορειολωρίδες δύο ταχυτήτων!
Από τη µια οι λωρίδες που φυλάσσονται, επιτρέποντας στα αστικά λεωφορεία να αναπτύσσουν ταχύτητες έως 23-25 χιλιοµέτρων την ώρα, και από την άλλη οι λεωφορειόδροµοι που η εφαρµογή τους καταστρατηγείται συστηµατικά, µε αποτέλεσµα τα λεωφορεία να κινούνται µε µόλις 7 χλµ. την ώρα!

Χειµώνες...

ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ .

« ΕΤΣΙ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ο κόσµος όχι µε έναν κρότο, αλλά µε έναν λυγµό». Ο στίχος είναι του Τ.Σ. Ελιοτ από το ποίηµα «Κούφιοι άνθρωποι». Ωστόσο, δεν ταιριάζει στην Ιαπωνία. Εκεί, οι εκρήξεις στο πυρηνικόεργοστάσιο της Φουκουσίµα δηµιουργούν µια αίσθηση συντέλειας. Οσο για... την πυρηνική ασφάλεια, αυτή αποδεικνύεται κούφια λόγια.

ΑΝΩΤΑΤΟΣ ΑΡΧΩΝ υπεράνω πολιτικής εξουσίας είναι ο αυτοκράτορας της Ιαπωνίας. Η εµφάνισή του υποδηλώνει την ακραίακρισιµότητα µιας κατάστασης. Στη λογικήαυτή κινείται ηδήλωση του αυτοκράτορα Ακιχίτο ότι είναι βαθιάανήσυχος. Το βιβλικό ύφος είναι ένας άλλος τρόπος να εκφράσει κανείς αυτά που λέει η διεθνής κοινότητα. Οι Γάλλοι, ας πούµε, θεωρούν την κατάσταση εκτός ελέγχου και ζητούν από τους υπηκόους τους να εγκαταλείψουν το Τόκιο. Οι Αµερικανοί ετοιµάζονται να στείλουν τονστρατό. Με απλά λόγια, η κατάσταση είναι κοντά στο να βρεθεί εκτός ελέγχου.

ΤΟ ΧΙΟΝΙ που έπεσε στην Ιαπωνία εικονογραφεί αυτό που αναφέρεται ως πυρηνικός χειµώνας. Με τη διαφορά ότι αυτός δεν παραπέµπει σε χιονισµένο τοπίο, αλλά στον αφανισµό που επέρχεται έπειτα από µια πυρηνική έκρηξη. Την έτρεµαν επί δεκαετίες κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέµου. Ουδείς περίµενε ότι ο κίνδυνος µιας σοβαρής πυρηνικής καταστροφής θα προκύψει σε συνθήκες ειρήνης και µάλιστα στην Ιαπωνία. Η ΧΩΡΑ του Ανατέλλοντος Ηλίου ταυτιζόταν εδώ και τρεις - τέσσερις δεκαετίες µε ένα τεχνολογικό και βιοµηχανικό θαύµα. Πειθαρχηµένοι και οργανωτικοί, οι Ιάπωνες θεωρούνταν έθνος ικανό για όλα. Μόνο που ο σεισµός των 9 ρίχτερ ανέτρεψε αυτήτην εικόνα. Ο αφανισµός που προκάλεσε το τσουνάµι, κυρίως όµως η πυρηνική καταστροφή στη Φουκουσίµα, υπενθυµίζουν ότι στο ισοζύγιο ανθρώπου και φύσης υπερισχύει άνετα η δεύτερη. Και µάλιστα µε κλασικές µεθόδους, πριν δούµε τις συνέπειες του φαινοµένου του θερµοκηπίου και της ρύπανσης.

ΦΥΣΙΚΑ, τίποτε δεν είναι το ίδιο σε περιβάλλον παγκοσµιοποίησης. Η καταστροφή στην Ιαπωνία έχει συνέπειες που γίνονται αισθητές χιλιάδες χιλιόµετρα µακριά από το Τόκιο. ∆ύο ηµέρες µετάτον σεισµό, η γαλλική εφηµερίδα «Figaro» έκανε λόγο στο πρωτοσέλιδό της για πισωγύρισµα της πυρηνικής βιοµηχανίας. Για τους Γάλλους, που αντιλαµβάνονται τους αντιδραστήρες τηςAreva ως πετράδι του στέµµατος της υψηλής τεχνολογίας της χώρας, η Φουκουσίµα είναι αυτό που λέγεται αγγλιστί bad for business – δηλαδή κακή για τις δουλειές.

ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, ο σεισµός της περασµένης Παρασκευής είναι «κακό» για τη διεθνή οικονοµία. Είναι επίσηςένα ακραίο γεγονός – όπως και το δυστύχηµα µε την πλατφόρµα εξόρυξης της ΒΡ στον Κόλπο τουΜεξικού την περασµένη άνοιξη – που αλλάζει τα δεδοµένα. Και υποδεικνύει τα όρια της τεχνολογικής προόδου. Είναι, άραγε, άλλη µία ένδειξη ότι η ανθρωπότητα εισέρχεται σε µια περίοδο αναιµικής ανάπτυξης;

ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ από τα ΝΕΑ.