Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Παρασκευή 26 Ιουνίου 2009

Το «κοινωνικό συμβόλαιο» του Σαρκοζί για την ενίσχυση του γαλλικού Τύπου...

....Στην Ελλάδα παροχολογία και κρατική διαφήμιση σε ημέτερους!


Του Κ. Ντελέζου




Με ένα βαθύ και γενναίο «φιλί της ζωής» ύψους 200 εκατ. ευρώ προς τον Γαλλικό Τύπο, επισφράγισε τον περασμένο Ιανουάριο (23/1) την ούτως ή άλλως στενή σχέση του με τους εκδότες, ο πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί.
Στην ουσία ο «πρώτος άνδρας» της χώρας, λαμβάνοντας υπόψιν 90 προτάσεις που κατέγραψαν οι Γενικές Συνελεύσεις 150 επιχειρήσεων Τύπου, έθεσε σε εφαρμογή πρόγραμμα 14 μέτρων οικονομικής και θεσμικής ενίσχυσης των εφημερίδων. Και αυτά σε μια κρίσιμη περίοδο για τις εφημερίδες, οι οποίες η μια μετά την άλλη ανακοικώνουν πτώση τζίρων και κερδοφορίας, διαφημιστκών εσόδων, περικοπές δαπανών, απολύσεις και αναστολή εκδόσης ενθέτων. Αυτά συμβαίνουν (και) εις Παρισίους.
Για τους Ελληνες κυβερνώντες το σκεπτικό των «Κουτόφραγκων» για τη διάσωση του Τύπου αποτελεί προφανώς «δονκιχοτική ιδεοληψία». Για την ειρωνία της τύχης, μια ημέρα πριν (22/1) ο Ελληνας πρωθυπουργός, εξάνλτησε την υποχρέωσή του προς τον ελληνικό Τύπο, σε μια αιφνίδια και επ αμοιβαία ωφελεία επίσκεψη δημοσίων σχέσεων στο «Blue Land Center», που μόλις πρόσφατα έκλεισε!
Το παράδειγμα Σαρκοζί να συνδράμει τους άλλοτε κραταιούς μεγιστάνες του γαλλικού Τύπου που ταλανίζεται από περικοπές θέσεων εργασίας, αδυναμία αποπληρωμής δανείων και αγωνία πτώχευσης, ακολούθησε 6 ημέρες μετά ο Βρετανός πρωθυπουργός Γκ. Μπράουν. Χωρίς ίχνος κόμπλεξ, ο θιασώτης των κινήσεων του «Σαρκό» παρέθεσε brunch στην Downing Street στο «enfant gate» της βιομηχανίας των media και των τηλεπικοινωνιών με στόχο την ενδυνάμωσή τους και γιατί όχι; τη διάσωσή τους από την ύφεση.

Πως έφθασε στο σχέδιο διάσωσης

Ο «κλειδοκράτωρ» των Ιλισίων ήταν γνώστης όλων των πληγών που βασάνιζαν τον Τύπο:
Οι δωρεάν εφημερίδες, η δωρεάν πληροφόρηση από το Ιnternet και η πτώση των διαφημιστικών εσόδων, έχουν πλήξει τον Γαλλικό Τύπο, με τις 12 πανεθνικές εφημερίδες να βρίσκονται μεταξύ των πλέον ζημιωμένων. Η Γαλλία φιγουράρει στην 20ή θέση στην ανάγνωση εφημερίδων στην Ε.Ε. με μόλις 155 φύλλα ανά χιλιάδα κατοίκων.
Μεταξύ 2000-2006 αυξήθηκε ο αριθμός των τίτλων κατά 1,3%, η κυκλοφορία έπεσε κατά 9%, αυξήθηκαν οι πωλήσεις κατά 1,7% ενώ τα διαφημιστικά έσοδα έπεσαν κατά 1,3% με τις προβλέψεις να αναφέρονται σε περαιτέρω πτώση το 2009 στο?2%.
Από τη «Figaro» έφυγαν 71 δημοσιογράφοι στο πλαίσιο πλάνου εξοικονόμησης 12 εκατ. ευρώ και από τη «Liberation» άλλοι 80, ενώ η «Le Monde» διεκδικεί σύναψη δανείου 25 εκατ. ευρώ, αφού έχει δείξει την πόρτα σε 110 δημοσιογράφους.

Το σχέδιο

Το σχέδιο υποστήριξης του Τύπου, περιλαμβάνει 14 προτάσεις οι οποίες έλκουν το δίκαιό τους από την «Πράσινη Βίβλο» που υιοθετήθηκε στις 8/1/2009. Είναι 3ετούς διάρκειας και περιλαμβάνει πακέτο ενίσχυσης ύψους 200 εκατ. ευρώ. Μεταξύ των μέτρων περιλαμβάνεται α) διπλασιασμός κρατικής διαφήμισης, β) αναβολή για 1 χρόνο προγραμματισμένης αύξησης ταχυδρομικών τελών, γ) δωρεάν συνδρομή σε 18άρηδες, κ.ά.
Πάγωμα ταχυδρομικών τελών
«Είναι ευθύνη του κράτους να αντιδρά σε μια έκτακτη κατάσταση που προκαλείται από την κατάρρευση των διαφημιστικών εσόδων του Τύπου», τόνισε ο Ν. Σαρκοζί αναγγέλλοντας τα μέτρα με στόχο «τη διασφάλιση του δικαιώματος των πολιτών σε μια ποιοτική ενημέρωση». Για να συμπληρώσει ότι τα μέτρα είναι βοηθητικά και ότι οι εφημερίδες «πρέπει να σώσουν τον εαυτό τους» βελτιώνοντας το περιεχόμενό τους και επενδύοντας σε καινοτομίες. Το πρώτο ππακέτο μέτρων περιλαμβάνει το πάγωμα των ταχυδρομικών τελών, δωρεά που αποτιμάται στα 12 εκατ. ευρώ.

Η κρατική διαφήμιση

Το κράτος θα διπλασιάσει την κρατική διαφήμιση προς τον Γαλλικό Τύπο (και τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ) διοχετεύοντας άλλα 20 εκατ. ευρώ στα ταμεία του ενώ σήμερα η κυβέρνηση διαθέτει βάσει νομοθεσίας το 20% της κρατικής διαφήμισης στις εφημερίδες.

Η προσέγγιση των 18άρηδων

«Η συνήθεια να διαβάζει κανείς εφημερίδα διαμορφώνεται σε πολύ νεαρή ηλικία» επεσήμανε ο κ. Σαρκοζί και ανήγγειλε την κάλυψη εν μέρει από το κράτος της χρηματοδότησης δωρεάν ετήσιας συνδρομής στην εφημερίδα της αρεσκείας του σε κάθε νέο που συμπληρώνει τα 18 του χρόνια.

Ενίσχυση της διανομής

Οι εφημεριδοπώλες θα υποστηριχθούν με 4.000 ευρώ έκαστος τον χρόνο χάρις σε ένα νέο μέτρο για τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 30% σε ετήσια βάση. Παράλληλα οι διανομείς θα ενισχυθούν με 8 έως 70 εκατ. ευρώ ενώ θα καταργηθούν οι επιβαρύνσεις των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών.

Επενδύσεις

Το πακέτο αίρει τους περιορισμούς προς τους ξένους επενδυτές στην Ε.Ε. στις επιχειρήσεις του Τύπου, και προτείνει διμερείς συμβάσεις, ιδιαίτερα με τις γαλλόφωνες χώρες με ανώτατο όριο του 20% του κεφαλαίου για έναν μη κοινοτικό επενδυτή».

Κόστος εκτυπώσεων

Ο Νικολά Σαρκοζί δέχθηκε να συνομιλήσει με τα συνδικαλιστικά σωματεία και τους επιχειρηματίες του Τύπου για τη μείωση κατά 30-40% του κόστους εκτύπωσης.

Πνευματικά δικαιώματα

Για πρώτη φορά Γάλλος πρόεδρος δέχθηκε να συζητήσει το δόγμα «πληρωμή κάθε φορά που δημοσιεύεται ένα κείμενο» και κάλεσε εκδότες και δημοσιογράφους να συζητήσουν σε αυτή τη βάση διαλόγου.

Ακόμη και η British Telecoms μελαγχολεί...

Η συνάντηση του πρωθυπουργού Γκ. Μπράουν, του Λορντ Μάντελσον, υπουργού Εμπορίου και του Αντυ Μπέρνχαμ, υπουργού Πολιτισμού, πραγματοποιήθηκε με τους επικεφαλής της British Telecoms, του BBC, του Channel 4 και των εταιρειών κινητής τηλεφωνίας. Ο πρωθυπουργός υποσχέθηκε ότι θα επιδοτήσει την οικιακή χρήση internet με ταχύτητα τουλάχιστον 2 magabits το λεπτό πιθανότατα έως το 2012.


*Μαρία Κομνηνού, καθηγήτρια στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών
«Εφημερίδα στους 18άρηδες οι Γάλλοι; Eurovision εμείς!»

«Τα μέτρα ενίσχυσης του γαλλικού Τύπου, παρά τον σκεπτικισμό που προκάλεσαν, έγιναν ευνοϊκά αποδεκτά από το σύνολο του Τύπου. Είναι αλήθεια ότι η Ελλάδα και η Γαλλία παρουσιάζουν ένα γραπτό Τύπο έντονα πολιτικοποιημένο και παρά την είσοδο του εμπορευματικού μοντέλου, διατηρούν έναν διαλογικό και κριτικό χαρακτήρα. Μια άλλη ομοιότητα είναι το γεγονός ότι σύμφωνα με πρόσφατες σφυγμομετρήσεις το 61% των Γάλλων δεν θεωρούν ότι «οι δημοσιογράφοι επιδεικνύουν ανεξαρτησία απέναντι στις πιέσεις που δέχονται από τα πολιτικά κόμματα και την εξουσία» ενώ το 59% πιστεύει ότι «δεν επιδεικνύουν ανεξαρτησία απέναντι στις πιέσεις των οικονομικά ισχυρών» (ΤΝΤ-Sofres-Logica).
Εδώ σταματάνε οι ομοιότητες ανάμεσα στον τρόπο που λειτουργεί ο Τύπος στη δημόσια σφαίρα των δύο χωρών. Γιατί στη μεν Γαλλία ο γραπτός Τύπος απολαμβάνει το 52% της εμπιστοσύνης του κόσμου, ενώ στην Ελλάδα το αντίστοιχο ποσοστό είναι εξαιρετικά χαμηλό. Μια άλλη σημαντική διαφορά είναι ότι μια κεντροδεξιά κυβέρνηση όπως αυτή του Σαρκοζί δεν θα μπορούσε στη χώρα μας να διεξάγει έναν αποτελεσματικό διάλογο με το σύνολο των εργαζομένων και των εκδοτών του γραπτού Τύπου και να προχωρήσει στην υλοποίηση των προτάσεών τους. Εδώ η μεθοδολογία παραπέμπει στις πελατειακές πολιτικές που κληροδοτήθηκαν στην πολιτική μας κουλτούρα από το 19ο αιώνα, εύνοια προς ορισμένους εκδότες και επικοινωνιακά τεχνάσματα αντί της εξυγίανσης.
Ας έρθουμε τώρα στη διασύνδεση μεταξύ Τύπου και εκπαίδευσης: Στην Ελλάδα η φορμαλιστική Παιδεία απομακρύνει τους νέους από την ανάγνωση του Τύπου με συνέπεια να συρρικνώνονται τα περιθώρια για τη διενέργεια ενός εκλογικευμένου διαλόγου ο οποίος θα προωθούσε τη δημοκρατική διαπαιδαγώγηση τους. Στη Γαλλία αντίθετα με το μέτρο της δωρεάν προσφοράς στους νέους συνδρομών στις εφημερίδες της προτίμησής τους επέρχεται μια ενίσχυση της δημόσιας σφαίρας. Ενώ στην Ελλάδα ακόμη κι οι εισερχόμενοι στις σχολές δημοσιογραφίας δεν είναι εξοικειωμένοι με την ανάγνωση του σύγχρονου Τύπου και τη χρησιμοποίησή του ως εργαλείου γνώσης. Το φαινόμενο εξηγεί την εμμονή της Ελληνικής παιδείας σε απαρχαιωμένες δομές και την αδυναμία της νεολαίας να λειτουργήσει διεκδικώντας τα δίκαια αιτήματά της με πιο αποτελεσματικές μεθόδους. Ετσι, αντί της βαθιάς και ζωντανής γνώσης που παρέχει (και) η εφημερίδα, διατίθενται απλόχερα θεάματα της χείριστης ποιότητας, τύπου Eurovision».

*Γιώργος Πλειός, Αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών, Διευθυντής του Εργαστηρίου Κοινωνικής Έρευνας στα ΜΜΕ του Τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών

«Η κρίση του Τύπου καθρεπτίζει την κρίση στην πολιτική ζωή»
«Το πρόβλημα της ενίσχυσης του Τύπου είναι πολύ σοβαρό, είναι εθνικό και πρωταρχικής σημασίας, για να το αντιμετωπίσει οποιαδήποτε κυβέρνηση με τονωτικές ενέσεις, ad hoc κρατικές ενισχύσεις και αναβολή της αύξησης των φόρων, των ταχυδρομικών τελών ή του ΦΠΑ. Μπορεί τα μέτρα Σαρκοζί να μετριάζουν κάπως το πρόβλημα σήμερα ωστόσο θα πρέπει να παράσχουν σε δεύτερο χρόνο ασφαλή και διαχρονική λύση οπότε τα διαρθωτικά προβλήματα θα πολλαπλασιαστούν. Η κρίση στον Τύπο άλλωστε πρέπει να ενταχθεί σε ένα γενικό εθνικό σχέδιο βελτίωσης του επιπέδου της Παιδείας που παρέχει κάθε κυβέρνηση. Το θέμα δεν είναι αν θα έχουμε καλές ή κακές εφημερίδες, ποιοτικές ή όχι, αξιόπιστες ή μη, κερδοφόρες ή όχι. Το θέμα είναι ότι η εφημερίδα συνδέεται άρρηκτα με το επίπεδο της πολιτικής μας ζωής που αποτελεί τον αντικατοπρτισμό του Τύπου. Αλλαγή και διέξοδος από την κρίση για τον Τύπο δεν μπορεί να εξασφαλιστεί αν δεν διασφαλιστεί η εξυγίανση της πολιτικής ζωής».

Τα ψίχουλα και η παροχολογία ΝΔ

Πέραν της κρατικής διαφήμισης που αγγίζει τα 200 εκατ. ευρώ σε ετήσια βάση η κυβέρνηση εξαντλεί τα μέτρα ενίσχυσης του Τύπου:
*στις παροχές ύψους 5,4 εκατ. ευρώ μέσω του επιχειρησιακού προγράμματος ‘Ανταγωνιστικότητα’
*στην παράδοση του ‘Σπιτιού της Περιφέρειας’ στην οδό Πινδάρου, κόστους 160.000 ευρώ,
*στη δημιουργία portal αξίας 70.000 ευρώ για τον περιφερειακό Τύπο
*στην εκπαίδευση ανέργων αντί 850.000 ευρώ για να εργαστούν σε εφημερίδες της περιφέρειας, κ.ά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου