Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τρίτη 25 Φεβρουαρίου 2014

Αλλαγές στην Τρόικα και ανάληψη ευθυνών από τους υπουργούς ζητά το Ευρωκοινοβούλιο.

Τί λέει χτεσινό ψήφισμα της αρμόδιας Επιτροπής του Ευρωκοινοβουλίου


Η «Τρόικα» (Επιτροπή / Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα / Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) βοήθησε τέσσερις χώρες της ΕΕ να εξέλθουν από την κρίση και να αποφύγουν τα χειρότερα. Ο τρόπος, όμως, εργασίας της Τρόικας εμπόδισε την εθνική «οικειοποίηση» των οικονομικών μεταρρυθμίσεων, και έθεσε σε κίνδυνο τη διαφάνεια και τη λογοδοσία, λέει ψήφισμα της κοινοβουλευτική επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής που ενέκριναν οι ευρωβουλευτές τη Δευτέρα, 24 Φεβρουαρίου.

Την έκθεση σχετικά με τις δραστηριότητες της Τρόικας συνέταξαν ο Othmar Karas (ΕΛΚ, Αυστρία) και ο Liem Hoang-Ngoc (Σοσιαλιστές, Γαλλία) και ενέκρινε η αρμόδια επιτροπή Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής με 31 ψήφους υπέρ, 10 κατά και 2 αποχές. Η εν λόγω έκθεση παρέχει πολλές ενδείξεις για τους τομείς που παρουσιάζουν αδυναμίες και αυτούς που χρήζουν άμεσων βελτιώσεων. Εξετάζει καθεμιά από τις χώρες της ζώνης του ευρώ που έχουν υπαχθεί σε πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής (Ελλάδα, Κύπρος, Ιρλανδία, Πορτογαλία).
Με την έκθεση οι ευρωβουλευτές αναγνωρίζουν ότι οι προκλήσεις που αντιμετώπισε η Τρόικα ήταν «τεράστιες» και ότι επιτεύχθηκε ο άμεσος στόχος της αποφυγής της άτακτης χρεωκοπίας. Θεωρούν, ωστόσο, λυπηρό το γεγονός ότι τα θεσμικά όργανα της ΕΕ αποτελούν τον αποδιοπομπαίο τράγο των δυσμενών επιπτώσεων της Τρόικας, ενώ οι υπουργοί Οικονομικών των κρατών μελών είναι αυτοί που φέρουν την πολιτική ευθύνη για τις ενέργειες της Τρόικας.
Ένα σύστημα που παρουσιάζει αδυναμίες
Τα πορίσματα της έκθεσης επικεντρώνονται στα εσωτερικά προβλήματα της Τρόικας. «Τα τρία ανεξάρτητα θεσμικά όργανα της Τρόικας είχαν μια άνιση κατανομή των ευθυνών μεταξύ τους, διαφορετικές εντολές, καθώς και δομές διαπραγμάτευσης και λήψης αποφάσεων με διαφορετικά επίπεδα ευθύνης. Όλοι αυτοί οι παράγοντες συντέλεσαν στην απουσία του κατάλληλου ελέγχου και της απαραίτητης δημοκρατικής λογοδοσίας στο σύνολό της», λέει το κείμενο.
Τα εθνικά κοινοβούλια ήταν πολύ συχνά ανίσχυρα. «Όταν ζητήθηκε η γνώμη τους, τα εθνικά κοινοβούλια βρέθηκαν αντιμέτωπα με την επιλογή μεταξύ του χρέους τους και της αποδοχής μνημονίων που ήταν προϊόντα διαπραγμάτευσης μεταξύ της Τρόικας και των εθνικών αρχών». Το κείμενο προσθέτει ότι θα πρέπει να θεσπιστούν ευρωπαϊκές κατευθυντήριες γραμμές για την εξασφάλιση του κατάλληλου δημοκρατικού ελέγχου των εκάστοτε μέτρων.
Κριτική δέχεται επίσης η Τρόικα καθώς οι ευρωβουλευτές θεωρούν ότι υιοθέτησε την ίδια προσέγγιση προς όλες τις χώρες με πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής, χωρίς να λάβει δεόντως υπόψη της τις διαφορετικές συνθήκες σε κάθε χώρα. Τα μέλη του ΕΚ άσκησαν κριτική στην Τρόικα για την αποτυχία της να προβεί σε διόρθωση των συστάσεών της, όταν αυτές αποδείχτηκαν αναποτελεσματικές ή βασισμένες σε λανθασμένες υποθέσεις, όπως στην περίπτωση που οι προβλέψεις σχετικά με την ανάπτυξη δεν υλοποιήθηκαν και οι δημοσιονομικοί πολλαπλασιαστές αποδείχθηκαν μεγαλύτεροι από τους αναμενόμενους.
Ασκείται επίσης κριτική στους υπουργούς Οικονομικών της ΕΕ, ιδίως στο πλαίσιο της δομής της Ευρωομάδας, καθώς απέτυχαν να δώσουν σαφείς και συνεκτικές πολιτικές κατευθύνσεις στην Επιτροπή όσον αφορά τους στόχους που ζητήθηκε από τις τέσσερις χώρες να πετύχουν σε αντάλλαγμα της οικονομικής βοήθειας. Η Ευρωομάδα καλείται να αναλάβει την πολιτική ευθύνη για τα προγράμματα διάσωσης, καθώς αυτή είναι που λαμβάνει τις τελικές αποφάσεις σχετικά με τη χρηματοδοτική συνδρομή και τους όρους παροχής της βοήθειας.
Τι μέλλει γενέσθαι
Η έκθεση τάσσεται υπέρ της θέσπισης σαφών, διαφανών και δεσμευτικών κανόνων που θα διέπουν τις διαδικασίες αλληλεπίδρασης των θεσμικών οργάνων της Τρόικας, καθώς και την κατανομή των καθηκόντων τους. Μια βελτιωμένη στρατηγική επικοινωνίας αποτελεί επίσης σημαντική προτεραιότητα.
Τα προγράμματα προσαρμογής θα πρέπει να περιλαμβάνουν ένα «σχέδιο Β» σε περίπτωση που αποδειχθεί ότι βασίστηκαν σε λανθασμένες υποθέσεις. Τα μνημόνια συμφωνίας που στηρίζουν όλα τα προγράμματα θα πρέπει να αντανακλούν καλύτερα την απασχόληση και τις κοινωνικές πτυχές και να μην θυσιάζονται όπως συμβαίνει συχνά. Επιπλέον, η κάθε χώρα που υπάγεται σε πρόγραμμα θα πρέπει να επωφελείται από μια «ομάδα δράσης για την ανάπτυξη», προκειμένου να διασφαλίζεται ότι οι περικοπές του προϋπολογισμού θα συνοδεύονται από μέτρα ευνοϊκά για την ανάπτυξη. Τέλος, είναι απαραίτητη η μεγαλύτερη συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων, των εθνικών κοινοβουλίων και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για να διασφαλίζεται η απαραίτητη λογοδοσία και υπευθυνότητα.
Μεσοπρόθεσμα το θεσμικό πλαίσιο της Τρόικας είναι το πρώτο που χρήζει μεταρρύθμισης. Η έκθεση συνιστά μια ριζική επανεξέταση του πλαισίου αυτού, με συμμετοχή του ΔΝΤ μόνο «εάν είναι απολύτως απαραίτητο», με παρουσία της ΕΚΤ μόνο ως «σιωπηλού παρατηρητή» και την αντικατάσταση του ρόλου της Επιτροπής με ένα «Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο». Η πρόταση για τη σύσταση ενός Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου θα πρέπει να κατατεθεί από την Επιτροπή μέχρι το τέλος του 2014.
Επόμενα βήματα

Τα πορίσματα και οι συστάσεις της κοινοβουλευτικής επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής θα πρέπει τώρα να τεθούν σε ψηφοφορία κατά τη διάρκεια της συνόδου ολομέλειας του Μαρτίου, μαζί με τα πορίσματα παράλληλης έκθεσης που συνέταξε και ενέκρινε ήδη η επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων. Το επόμενο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα κληθεί να δώσει συνέχεια και να εμβαθύνει τις εργασίες που πραγματοποιήθηκαν μέχρι σήμερα.

Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2014

Ουαί υμίν λαϊκισταί


γράφει ο Νοικοκυραίος

Καταγγέλλω τον λαϊκισμό και τας παραφυάδας αυτού, αλλά όχι από οπουδήποτε και αν προέρχεται. Διότι ως γνωστόν ο λαϊκισμός ενδημεί μόνον αριστερά. Δεξιά υπάρχουν μόνο μεταρρυθμιστές διακονούντες τον απόλυτο ορθολογισμό, ομιλούντες μόνον την γλώσσα της αληθείας.
Αυτό προκύπτει από ομιλίες, δηλώσεις και δημόσιες εμφανίσεις αρκετών από τους απειλούντες να ανασυνθέσουν την «κεντροαριστερά», κυρίως στα πλαίσια της Ελαίας Καλαμών.
Κατά τους ισχυρισμούς τους, τοποθετούνται ανάμεσα στη ΝΔ και τον λαϊκισμό (κατ’ άλλους στη λιτότητα και τον λαϊκισμό).
Ορθότατα. Διότι η ΝΔ ουδεμία σχέση έχει με τον λαϊκισμό. 

Δεν είναι, φερ’ ειπείν λαϊκισμός η επίσκεψη του πρωθυπουργού στο Άγιο Όρος και ο εκκλησιασμός του σε πανελλήνια τηλεοπτική μετάδοση. 
Δεν είναι λαϊκισμός η συνεχής αναφορά του πρωθυπουργού στους ενστόλους που πρέπει να ελαφρυνθούν (ενώ οι άστολοι ας πρόσεχαν). 
Δεν είναι λαϊκισμός η αποδοχή των αιτημάτων των κινητοποιηθέντων αγροτών που ζητούσαν να μην φορολογούνται όπως οι λοιποί Έλληνες (που φορολογούνται αγρίως, γιατί υπάρχουν και άλλοι που συνεχίζουν να δηλώνουν υποπολλαπλάσια των πραγματικών τους εισοδημάτων προς δόξαν των αλλεπάλληλων φορολογικών επιδρομών προς τους συνήθεις).
Ούτε είναι λαϊκισμός η αιφνίδια συζήτηση για τον περιορισμό του αριθμού των βουλευτών, έτσι μια και το έφερε η κουβέντα εν όψει ευρωεκλογών.
Δικαίως λοιπόν δεν βρήκαν κάτι να προσάψουν στον πρωθυπουργό.
Για να είμαστε όμως δίκαιοι, πρέπει να παραδεχθούμε ότι οι την Ελαία καλλιεργούντες, τηρούν ίσες αποστάσεις από ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Ο δεύτερος είναι εθνολαϊκιστής, επικίνδυνος, ανεύθυνος, της μιας δραχμής τα γιασεμιά, χωρίς πρόγραμμα, άθυρμα συνιστωσών. Ενώ ο πρώτος ! Ω, ο πρώτος… Χαίρεσαι να κυβερνάς μαζί του. Τι στελέχη, τι επίπεδο, τι πολιτικός πολιτισμός. Εντάξει, είναι λίγο δεξιός, αλλά κανείς δεν είναι τέλειος, με τον καιρό συνηθίζεις (μείνε μαζί μου και θα μ αγαπήσεις που έλεγε και το παλαιό λαϊκό άσμα).
Άλλωστε, ο βήχας και ο έρωτας δεν κρύβονται…


 http://politikessimiosis.blogspot.gr/

Ευρωεκλογές: "Επιβράβευση του άκρατου νεοφιλελευθερισμού» ή στροφή στον πολίτη;

Του Χάρη Τσιόκα 




Οι ευρωεκλογές εμπεριέχουν την δυνατότητα του πολίτη να εκφράσει , επιβεβαίωση ή απόρριψη της "εθνικής στρατηγικής" που υλοποιεί η χώρα , προκειμένου αφενός μεν να συγκλίνει με τις ευρωπαϊκές διεργασίες, αφετέρου δε με τους συσχετισμούς δύναμης-συμμετοχής να «επηρεάσει» τις εξελίξεις ! 
«Εθνική στρατηγική» ονομάζεται ένα σύνολο στόχων και επιδιώξεων που καλείται να προωθήσει μια πολιτική-κοινωνική πλειοψηφία συμμαχία! Για θέματα μεταξύ των άλλων που σχετίζονται με το ρόλο της χώρας και του έθνους στον ευρωπαϊκό και διεθνή καταμερισμό, την οικονομία, την παραγωγική βάση, και βέβαια των όρων λειτουργίας του κράτους, της αλληλεγγύης και ασφαλώς, τόσο των θεσμών λειτουργίας της δημοκρατίας όσο και της πρόσβασης του συνόλου των πολιτών στους κανόνες της! 
 Μ αυτή την έννοια, η κατεύθυνση και το «χρώμα» των εκλογικών μηνυμάτων για τις πολιτικές συμμαχίες που θα προωθηθούν και θα αναπτύσσουν την «εθνική στρατηγική» δεν είναι ουδέτεροι! Πολύ περισσότερο οι στόχοι και το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα δεν είναι ίδιο! 
Και ως προς τις επιπτώσεις και ως προς τις ευκαιρίες! Ακριβώς γι αυτό το λόγο διαπιστώνεται και η διαφορά ανάμεσα στην «εθνική στρατηγική» που χαράσσουν τα δεξιά-νεοφιλελεύθερα κόμματα , μ αυτά του κέντρου ή της αριστεράς ! 
Γιατί επιδιώκουν μέσα από διαφορετικές κοινωνικές πλειοψηφίες και αρχές, να δημιουργήσουν ένα διαφορετικό μοντέλο οργάνωσης για την κοινωνία, την οικονομία, τη δημοκρατία, το κράτος, τις ευρωπαϊκές διεργασίες.. Η αναφορά και περιγραφή στην έκφραση "εθνική στρατηγική" δεν γίνεται τυχαία! 
Αφού όπως όλοι οι σχηματισμοί σημειώνουν ότι θα αποτελέσει τη βάση ανταγωνισμού των κομμάτων, για τη διεκδίκηση της ψήφου από τον πολίτη! Και αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αφού μετατρέπεται σε πήχη, για την συνέχιση, ή την ανάγκη επαναπροσδιορισμού αυτής της στρατηγικής! Ακριβώς γι αυτό το λόγο, ακόμα και σε «επικοινωνιακούς» διαλόγους τίθεται το ερώτημα: Κατά πόσο τα περιεχόμενα των «υποχρεώσεων» της τρόικα, ιδιαίτερα αυτών που εφαρμόζονται, συνιστούν «εθνική στρατηγική»; 
* Μπορεί να είναι «εθνική στρατηγική» η "ομηρία χρέους", η "αδυναμία" των τραπεζών - παρά τις εγγυήσεις - να χρηματοδοτήσουν ένα σχέδιο ανάπτυξης και την αξιόπιστη "επαναφορά" των μετοχών; Και βέβαια ...οι «υποχρεώσεις που διεκδικούνται », στηρίζουν, συγκρατούν, διευρύνουν ή συρρικνώνουν την παραγωγική βάση ; 
* Το κράτος εξυγιαίνεται, γίνεται εργαλείο για την «ανάπτυξη» του πολίτη; ΄Η οι αρμοδιότητές του εκχωρούνται, εμπορευματοποιούνται, δημιουργώντας μια κοινωνία άνισων, πολλαπλών κατηγοριών και ταχυτήτων; 
* Η ανεργία και η πρόσβαση στα δημόσια αγαθά, είναι υπόθεση του αχαλίνωτου ανταγωνισμού και του χρηματιστηριακού κερδοσκοπικού κεφαλαίου ή ενός σχεδίου που θα πρέπει να διαμορφώνουν εθνικά ευρωπαϊκά και διεθνή κέντρα; Και αυτά, ποιοί συσχετισμοί, μπορούν να το πετύχουν; 
* Οι "υποχρεώσεις" για εκχώρηση εθνικών εργαλείων ανάπτυξης ή νόθευσης του ανταγωνισμού, συνιστούν εξυγίανση, ευρωπαϊκή στρατηγική ή νεοφιλελεύθερη επέλαση ; 
* Η «δημοκρατία» είναι το πλαίσιο έκφρασης, ελέγχου, διαφάνειας και αντιπροσώπευσης της κοινωνίας και των αναγκών της; ΄Η υποκαθίσταται από δομές χειραγώγησης και μετάλλαξης σε «εξουσιοδοτική ή επικοινωνιακή επίφαση»; Προφανώς ο χαρακτήρας και τα περιεχόμενα της «εθνικής στρατηγικής» γίνονται το κεντρικό διακύβευμα των επιλογών του πολίτη! Αλλά πως μπορεί να είναι αξιόπιστη μια «εθνική στρατηγική» αν δεν απαντά στο με ποιες αλλαγές, με ποιο χρονοδιάγραμμα ,με ποιες πολιτικές, ποια μέσα, πόρους και δυνάμεις θα αντιμετωπιστεί η συντελούμενη από τις "υποχρεώσεις" οικονομική καταστροφή και η ανθρωπιστική κρίση που : 
-έθιξε τουλάχιστον το 1/3 της παραγωγικής βάσης η συ σωρευτική ύφεση τα τελευταία χρόνια -δημιούργησε 1.500.000 ανέργους με το 60% να είναι το πιο ελπιδοφόρο κομμάτι της κοινωνίας οι νέοι 
-έχει επίσημα καταγράψει πάνω από 3.500,000 φτωχούς 
-εμφανίζει πάνω από 350000 οικογένειες χωρίς εργαζόμενο, χωρίς ηλεκτρικό 
-δημιούργησε τόσα άλλα κοινωνικά και βιολογικά αδιέξοδα, μετανάστες…κ.λ.π. 
 Τα προηγούμενα καθιστούν προφανές ότι «η εθνική στρατηγική» δεν είναι ούτε πανάκεια για την «μετά μνημόνιο εποχή», ούτε είναι η συνέχιση μιας καλλίτερης διαχείρισης επιδιώξεων των νεοφιλελεύθερων μνημονίων! Θα μπορούσε όμως, να γίνει λαϊκή εντολή, προκειμένου οι « νεοφιλελεύθερες υποχρεώσεις», να αντικατασταθούν από «εθνική στρατηγική με ευρωπαϊκό προσανατολισμό»
Τέλος Συζήτησης.

Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου 2014

Υπάρχουν και καλά καρτέλ;

Αριστερά, ΣΕΒ, Καστοριάδης «και άλλοι φόροι» 


17/02/2014

του Δημήτρη Τσαλαπάτη


Ένας… άνεργος βιομήχανος που μετράει  τρείς θητείες και βάλε στο τιμόνι του ΣΕΒ, απήγγειλε προχθές στο Πολεμικό Μουσείο τον λόγο του, για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, παραμερίζοντας όμως επιδεικτικά το μνημόνιο, που στήθηκε στα μέτρα του, και  προβάλλοντας την λογική των αγορών με αποσπασματικές  αναφορές σε Καστοριάδη και Λένιν.

 Ο Αρχηγός  της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, εν δυνάμει Πρωθυπουργός, στην ομιλία του παρουσίασε την επόμενη μέρα  με αριστερή διακυβέρνηση, εξαγγέλλοντες τερματισμό της λιτότητας, αποκατάσταση κοινωνικών αδικιών, ενισχύοντας όμως για πρώτη φορά, το κυβερνητικό του πρόγραμμα και με εξαγγελία για μείωση του ενεργειακού κόστους της βιομηχανίας(χρόνιο αίτημα του ΣΕΒ από την δεκαετία του ‘ 80 γα φτηνό ρεύμα στη βιομηχανία) προφανώς για να χτυπηθεί η ανεργία και το μαγκάλι.

  Κλειδί για την ανάπτυξη είπε ο πρόεδρος του ΣΕΒ αποτελεί μια σύγχρονη επιχειρηματική τάξη, «ιδιωτική πρωτοβουλία, την οποία ο Κορνήλιος Καστοριάδης χαρακτήριζε “δημιουργική δραστηριότητα των ανθρώπων» η οποία όμως πρόσθεσε ο ομιλητής,  «θα αναγνωρίζει το “στρατηγικό πεδίο” όπως αποκαλούσε ο Β. Λένιν τις συγκυρίες και τις αντικειμενικές συνθήκες…» .
  Έτσι το δόγμα Μποδοσάκη «με το ντοβλέτι μπρέ», έχει πλέον την νέα εκδοχή του κεφαλαίου που κάνει το δικό του λίφτινγκ, ώστε «να υπάρξει μια υγιής σχέση ανάμεσα στην δημόσια πρακτική και(αυτή) την ιδιωτική πρωτοβουλία» όπως είπε ο κ. Δασκαλόπουλος.

Συνεπώς η συγκατοίκηση της Αριστεράς με την Αγορά  έρχεται  μοιραία, με την αξιωματική αντιπολίτευση  να ανοίγει τις αγορές από τα καρτέλ της διαπλοκής (όπως λέει τώρα), με σύγχρονη αντιμονοπωλιακή νομοθεσία.
Χαρακτηριστική είναι έτσι η επισήμανση του κ. Τσίπρα  ότι «Στην Ελλάδα την ιδιωτική πρωτοβουλία δεν την εκτοπίζει το κράτος και η δημόσια παρέμβαση, αλλά το καρτέλ της διαπλοκής» αναλύοντας ότι «το καρτέλ της διαπλοκής λειτουργεί σε καθεστώς απόλυτου προστατευτισμού από το πολιτικό κατεστημένο».

Κάπως έτσι το …έπαθε και ο γνήσια αγανακτισμένος της πλατείας (στο Πολεμικό Μουσείο) που δεν άντεξε άλλο. πετάχτηκε όρθιος και έβαλε τις φωνές
-    «Μην ξαναπιάστε τον Καστοριάδη στο στόμα σας…»
Και έφυγε.
  Ίσως ήταν από αυτούς που δεν έχουν ξεχάσει ακόμη την «Άνοδο της ασημαντότητας» και τον Καστοριάδη να διακηρύσσει:

 «Όλα τα αλέθουν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.  Τα δίκτυα συνενοχής είναι παντοδύναμα.  Σήμερα, τις αποκλίνουσες και ετερόδοξες φωνές δεν τις καταπνίγουν ούτε η λογοκρισία ούτε οι εκδότες.  Τις καταπνίγει η γενικευμένη εμπορευματοποίηση».

 Με το ακροατήριο όμως  να καθηλώνεται και από την πολιτική και επιστημονική ειλικρίνεια του καθηγητή Γιώργου Σταθάκη που ανέφερε, στην εκδήλωση, για λογαριασμό του Σύριζα :
 «… η χώρα οφείλει να αυξήσει τα φορολογικά της έσοδα στο 42 – 43% του ΑΕΠ όπως και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες (από 38,5%)
 «... Και για να γίνω ποιο συγκεκριμένος ακόμα επειδή και τα φορολογικά έσοδα είναι πανομοιότυπα στην Ευρώπη, είναι 40% έμμεσοι φόροι, 40% φόροι και ασφαλιστικές εισφορές από τον κόσμο της εργασίας και 20% είναι φορολόγηση φυσικών προσώπων και επιχειρήσεων...
«...Η Ελλάδα έχει μια μόνιμη τρύπα στη φορολόγηση των φυσικών προσώπων και των επιχειρήσεων, θα τολμούσα να πω πιο πολύ των φυσικών προσώπων παρά των επιχειρήσεων...
 Άρα, καταλήγει ο κ. Σταθάκης, η ιδέα για λιγότερους φόρους είναι παραπλανητική, δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα …»
Βέβαια η τοποθέτηση του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης που απευθυνόμενος στον πρόεδρο του ΣΕΒ  του είπε «Θα σας βάλουμε περισσότερους φόρους» ίσως να διασκεδάζει κάπως τις εντυπώσεις.
Η αντιμετώπιση της όμως από τον πρόεδρο των βιομηχάνων με χαμόγελο συγκατάβασης είναι μάλλον όλα τα λεφτά. Στο κάτω-κάτω  μήπως έχει βιομηχανία;
ΥΓ. 1 Α ναι, γίνονται εκλογές για Δήμους, Περιφέρειες και την Ευρωβουλή . Πρέπει, βλέπετε, να κλείσουν οι δουλειές για τα σκουπίδια, τον Αστέρα και το Ελληνικό.
ΥΓ. 2 Τα διόδια ήδη τα πληρώνουμε.


(www.matrix24.gr)

Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2014

Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου στις 19.30
στο βιβλιοπωλείο Αιγηίς στον Πειραιά
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΔΡΑΧΜΗ
Η απάντηση στην ευρω-κατοχή
του Νίκου Ιγγλέση (*)

  Το βιβλίο αυτό επιχειρεί να αμφισβητήσει τη γερμανική Ευρώπη, το ευρω-μάρκο και τον ευρωμονόδρομο.
  Με την εισαγωγή του εθνικού νομίσματος, της Νέας Δραχμής, θα αυξηθεί η ρευστότητα της οικονομίας, θα χρηματοδοτούνται οι παραγωγικές επενδύσεις και το κράτος θα παύσει να δανείζεται, δεν θα δημιουργείται πια νέο χρέος και δεν θα πληρώνουμε άλλους τόκους.
  Η Νέα Δραχμή δεν θα υποτιμηθεί, ουδείς θα χάσει την περιουσία του και τα λεφτά του, δεν θα υπάρξει πληθωρισμός, η ανεργία θα μειώνεται με τις νέες επενδύσεις και οι μισθοί θα αυξάνονται προοδευτικά.

Τη Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου στις 19.30
στο βιβλιοπωλείο Αιγηίς (Βασιλέως Γεωργίου Α΄ 11)


Θα γίνει η παρουσίαση του βιβλίου
του δημοσιογράφου Νίκου Ιγγλέση
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΔΡΑΧΜΗ
Η απάντηση στην ευρω-κατοχή


Την εκδήλωση που διοργανώνουν το βιβλιοπωλείο Αιγηίς και ο Εκδοτικός Οργανισμός Λιβάνη, θα συντονίσει
ο δημοσιογράφος Αντώνης Κοκκορίκος. Είσοδος ελεύθερη.


Τα περιεχόµενα του βιβλίου:
           1. Η προπαγάνδα
           2. Η παγίδα ρευστότητας
           3. Το σχέδιο της Τριαρχίας
           4. Η εναλλακτική λύση
               4.1. Οι τράπεζες
               4.2. Η ισοτιµία
               4.3. Καταθέσεις-επιτόκια
               4.4. Κίνηση κεφαλαίων
               4.5. Πληρωµές στο εξωτερικό
           5. Το Ισοζύγιο Εξωτερικών Συναλλαγών
           6. Το ?ηµόσιο Χρέος
           7. Τι να κάνουµε
           8. Το έλλειµµα του Προϋπολογισµού
           9. Αναπτυξιακή πολιτική
          10. Η πραγµατική οικονοµία
          11. Ιδιωτικοποιήσεις ή επενδύσεις;
          12. Εισοδηµατική πολιτική                                
          13. Η γεωπολιτική διάσταση                                 
          14. Επίλογος  

                                                         
Σειρά: ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Σελίδες: 103
Εκδόσεις Λιβάνη
Αθήνα 2013
(*) Ο Νίκος Ιγγλέσης, μέλος της ΕΣΗΕΑ, είναι από τους ειδικευμένους συντάκτες στο Οικονομικό Ρεπορτάζ.

Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2014

Ευρωελεγκτές: «Κοινωνικό τσουνάμι» προκάλεσαν τα μνημόνια όπου εφαρμόστηκαν


Μάλλον ως χασάπης, παρά ως χειρουργός έδρασε η τρόικα, δήλωσε χαρακτηριστικά ο εισηγητής της έκθεσης του Ευρωκοινοβουλίου για το ρόλο της τρόικας και ευρωβουλευτής των σοσιαλιστών, Αλεχάνδρο Σέρκας
«Μάλλον ως χασάπης, παρά ως χειρουργός» έδρασε η τρόικα, δήλωσε χαρακτηριστικά ο εισηγητής της έκθεσης του Ευρωκοινοβουλίου για το ρόλο της τρόικας και ευρωβουλευτής των σοσιαλιστών, Αλεχάνδρο Σέρκας, που έκανε λόγο για «κοινωνικό τσουνάμι» που προκάλεσαν τα μνημόνια στις χώρες που εφαρμόστηκαν. Επίσης, ο κ. Σέρκας επέρριψε βαριές ευθύνες τόσο στην EE, όσο και στο Eurogroup, λέγοντας πως έδρασαν «ωσάν η Ευρώπη να ήταν κλαμπ πιστωτών» και ζήτησε σχέδιο ανάκαμψης ειδικά για τις μνημονιακές χώρες.
Με την Ελλάδα να χρησιμοποιείται συχνά ως παράδειγμα για την εκρηκτική ανεργία, την πλήρη απορρύθμιση της αγοράς εργασίας, τα λουκέτα και την αύξηση της φτώχειας, η Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων του Ευρωκοινοβουλίου ενέκρινε την έκθεση με ευρεία πλειοψηφία.
Βάσει των βασικών συμπερασμάτων της έκθεσης η σημαντική απώλεια των θέσεων εργασίας, η μαζική εξαφάνιση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και η αύξηση του πληθυσμού που ζει κοντά στο όριο της φτώχειας, είναι οι τρεις σημαντικότερες συνέπειες της πολιτικής λιτότητας που επέβαλε η τρόικα στην Ελλάδα, την Ιρλανδία, την Πορτογαλία και την Κύπρο.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε ο κ. Σέρκας έκανε λόγο για «κοινωνικό τσουνάμι» που προκάλεσε η πολιτική της τρόικας στις χώρες που μπήκαν σε πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής. Ο Ισπανός ευρωβουλευτής κατηγόρησε την τρόικα, αλλά και το Eurogroup ότι περιφρόνησαν την κοινωνική διάσταση της πολιτικής που εφάρμοσαν.
Συγκεκριμένα, η έκθεση υπογραμμίζει ότι η πολιτική της τρόικας οδήγησε στο κλείσιμο πολλών μικρομεσαίων επιχειρήσεων, στην αύξηση της ανεργίας, ιδιαίτερα της μακροχρόνιας ανεργίας και της ανεργίας των νέων, η οποία το 2012 ξεπέρασε το 50% στην Ελλάδα, το 30% στην Πορτογαλία και το 26,5% στην Κύπρο.
Επισημαίνει επίσης την «αλλοίωση» βασικών προτύπων εργασίας και τη σημαντική μείωση του κατώτατου μισθού, ιδιαίτερα στην Ελλάδα, όπου συρρικνώθηκε κατά 22%.
Όπως υπογραμμίζεται στην έκθεση, στις χώρες του μνημονίου προέκυψαν νέες μορφές φτώχειας που πλήττουν τα μεσαία και λαϊκά στρώματα, πχ η αδυναμία μιας μερίδας του πληθυσμού να πληρώσει τις υποθήκες και τις υψηλές τιμές ενέργειας. Επιπλέον, η έκθεση αναφέρει ότι έγιναν μεγάλα λάθη όσον αφορά τον εργασιακό τομέα και το συνταξιοδοτικό.
Οι ευρωβουλευτές επικρίνουν το γεγονός ότι στον σχεδιασμό των προγραμμάτων προσαρμογής δεν ζητήθηκε η γνώμη των εργοδοτών και των εκπροσώπων των εργαζομένων, ενώ παραβιάστηκαν διεθνείς συμβάσεις του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας, με αποτέλεσμα το συνταγματικό δικαστήριο της Πορτογαλίας να κρίνει αντισυνταγματικά ορισμένα από τα μέτρα που ελήφθησαν.
«Η τρόικα έδρασε μάλλον ως χασάπης, παρά ως χειρουργός που γνωρίζει την ανατομία ενός σώματος», σχολίασε ο Αλ. Σέρκας.Οι εισηγητές καλούν τα κράτη-μέλη και την ΕΕ να θέσουν σε εφαρμογή ένα σχέδιο ανάκαμψης για τις χώρες του μνημονίου και να διορθωθούν τα λάθη που έγιναν τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Το σχέδιο αυτό θα πρέπει να περιλαμβάνει μέτρα στήριξης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων του πληθυσμού, καθώς και μέτρα για την τόνωση της απασχόλησης.
Ο κ. Σέρκας χαρακτήρισε ως «ανεπαρκή» τα 6 δισ. ευρώ που παρέχει το ταμείο εγγύησης για τους νέους και υποστήριξε ότι το ποσό αυτό πρέπει να αυξηθεί στα 20 δισ. ευρώ.
Η έκθεση εγκρίθηκε από την Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων του ΕΚ με 27 ψήφους υπέρ, επτά κατά και δύο αποχές. Η ψηφοφορία στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου θα πραγματοποιηθεί τον Μάρτιο στο Στρασβούργο.