Η επιχείρηση "Τζερόνιμο"

«Άραγε πως θα αντιδρούσαμε, αν ιρακινοί κομάντος επέδραμαν στην εξοχική κατοικία του George W. Bush, τον δολοφονούσαν και πετούσαν το πτώμα του στον Ατλαντικό…»


του Noam Chomsky


Είναι πλέον ή βέβαιο ότι η όλη επιχείρηση ήταν προσχεδιασμένη δολοφονία, που παραβίασε πολλαπλώς βασικούς κανόνες του διεθνούς Δικαίου. Όπως φαίνεται η μόνη αντίσταση που συνάντησαν οι 80 κομάντος, ήταν από τη γυναίκα του, που τους έβαλε τις φωνές.

Στις κοινωνίες που σέβονται το νόμο, οι ύποπτοι συλλαμβάνονται και οδηγούνται σε «δίκαιη δίκη». Τονίζω τη λέξη «ύποπτοι». Τον Απρίλιο του 2002, ο επικεφαλής του FBI, Robert Mueller, πληροφόρησε τον Τύπο ότι κατόπιν της πλέον εκ τεταμένης έρευνας στην ιστορία, «πιστεύεται» πως η συνωμοσία εξυφάνθηκε στο Αφγανιστάν, αλλά έχοντας παρακλάδια στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και τη Γερμανία.

Εκείνο που μόνο πίστευαν τον Απρίλιο του 2002, δεν το γνώριζαν φυσικά, οκτώ μήνες νωρίτερα, όταν η Ουάσιγκτον απέρριπτε πρόταση των Ταλιμπάν (πόσο σοβαρή δεν γνωρίζουμε, επειδή απορρίφθηκε αύθις) να απελάσουν τον μπιν Λάντεν αν τους παρουσιάζαμε στοιχεία και αποδείξεις, που όπως σύντομα μάθαμε η Ουάσιγκτον δεν διέθετε.

Έτσι ο Ομπάμα απλώς ψευδόταν όταν είπε στο διάγγελμά του από το Λευκό Οίκο ότι «σύντομα μάθαμε ότι τις επιθέσεις της 11/9 πραγματοποίησε η αλ Κάιντα».

Ουδέν σοβαρό στοιχείο παρουσιάστηκε από τότε. Έγινε πολύς λόγος για την «ομολογία του μπιν Λάντεν», μόνο που κι αυτή μοιάζει με τη δική μου ομολογία ότι κέρδισα τον Μαραθώνιο της Βοστώνης. Κι εκείνος καυχήθηκε για κάτι που είχε θεωρηθεί μεγάλο κατόρθωμα.

Έγινε επίσης πολύς λόγος στα Μέσα για το θυμό της Ουάσιγκτον επειδή το Πακιστάν δεν παρέδωσε τον μπιν Λάντεν, αν και σίγουρα στοιχεία του στρατού και των δυνάμεων ασφαλείας γνώριζαν για την παρουσία του στο Abbottabad.

Ουδέν ελέχθη για το θυμό του Πακιστάν, που αμερικανικές δυνάμεις εισέβαλαν στο έδαφός του για
να πραγματοποιήσουν πολιτική δολοφονία. Ο αντιαμερικανικός πυρετός είναι ήδη υψηλός στο Πακιστάν, και παρόμοιες ενέργειες τον φουντώνουν. Η απόφαση να πετάξουν το πτώμα του στη θάλασσα,είναι ήδη προφανές ότι έχει προκαλέσει τόσο θυμό όσο και σκεπτικισμό στο μεγαλύτερο μέρος του μουσουλμανικού κόσμου.

Άραγε αναρωτηθήκαμε πως θα αντιδρούσαμε αν ιρακινοί κομάντος επέδραμαν στο εξοχικό του Τζορτζ W. Μπους, τον δολοφονούσαν και πετούσαν το πτώμα του στον Ατλαντικό...

Αναμφίβολα, τα εγκλήματά του ξεπερνούν εκείνα του μπιν Λάντεν και ούτε καν είναι ύποπτος παρ΄όλο που αναμφίβολα, εκείνος αποφάσισε και έδωσε τις διαταγές για να διαπραχθούν «ανώτατα
διεθνή εγκλήματα», που διαφέρουν μόνον στο ότι δεν μπορεί να χαρακτηριστεί «διαβολικός εν συνόλω», για να επικαλεστούμε τις αποφάσεις του δικαστηρίου της Νυρεμβέργης. Κι όμως για ανάλογα εγκλήματα Ναζί εγκληματίες οδηγήθηκαν στην αγχόνη: Για τους εκατοντάδες χιλιάδες θανάτους, τα εκατομμύρια των προσφύγων, την καταστροφή του μεγαλύτερου μέρος της χώρας που οδηγήθηκε σε εμφύλια διαμάχη…

Υπάρχουν και άλλα να πούμε: Για τον (κουβανό αεροπορικό βομβιστή Orlando) Bosch, που πρόσφατα πέθανε ειρηνικά στη Φλόριντα, κάνοντας αναφορά στο δόγμα Μπους: «Οι κοινωνίες που περιθάλπουν τρομοκράτες, είναι εξίσου ένοχες με τους ίδιους τους τρομοκράτες, και θα πρέπει να τις μεταχειριζόμαστε αναλόγως».

Ουδείς έδωσε σημασία, πως με τη φράση του αυτή ο Μπους καλούσε στην πραγματικότητα να γίνει εισβολή για την καταστροφή των ΗΠΑ και να δολοφονηθεί ο εγκληματίας πρόεδρός τους…

Το ίδιο με την επιχείρηση «Τζερόνιμο». Η αποικιακή νοοτροπία της είναι τόσο προφανής σε όλη της δυτική κοινωνία. Κι όμως ουδείς το εξέλαβε ως να ηρωοποιείται ο μπιν Λάντεν με το να ταυτοποιείται με η γενναία αντίσταση εναντίον των εισβολέων της γενοκτονίας.

Μοιάζει, όπως βαφτίζουμε τα δολοφονικά μας όπλα με ονόματα θυμάτων των εγκλημάτων μας: «Apache», «Tomahawk»… σαν η Luftwaffe να βάπτιζε αεροσκάφη της σε «Εβραίος» και «Γύφτος».

Υπάρχουν κι άλλα να πούμε, ακόμα κι αν είναι το πλέον ολοφάνερο, πως θα έπρεπε να μας είχαν χορηγήσει με βασικά στοιχεία για να τα σκεφτούμε.



(Copyright 2011 Noam Chomsky)